Του Θοδωρή Γιάνναρου
Κανείς δεν έπιασε απευθείας το πιστόλι στα χέρια του. Πρώτα ξεκινάς να μεταλλάσσεις το μυαλό σου, κατόπιν επιλέγεις τα πρότυπα και τις ιδέες που πρεσβεύουν, στη συνέχεια μαθαίνεις να κατασκευάζεις μολότοφ και, αφού αποκτήσεις εμπειρία στους εμπρησμούς, τις καταστροφές και τις λεηλασίες, προχωράς στην κατασκευή και την τοποθέτηση εκρηκτικών μηχανισμών σε κατσαρόλες και σακούλες και όταν αποφοιτήσεις με καλό βαθμό, τότε πιάνεις στα χέρια σου και πιστόλια και καλάσνικοφ και ρουκετοβόλα... και όποιον φουκαρά πάρει ο χάρος.
Έλα μου όμως, που αργά ή γρήγορα οι καλοί αστυνομικοί κάποιον θα πιάσουν και αφού για λίγο το παίξει αμίλητος και σκληρός επαναστάτης, στο τέλος θα κελαηδήσει και θα σε δώσει...
Τότε, μεγάλε μου επαναστάτη, θα προσγειωθείς στην μπουζού και τα συντρόφια σου απέξω θα αλυχτούν παρέα με το κλάμα σου πίσω από τα σίδερα... Σίγουρα τα κάγκελα της μπουζούς δεν είναι χουχουλιαστά όπως έχεις μάθει... Δεν θα κοιμάσαι με πουπουλένια παπλωματάκια, όπως αυτά που αγόραζες με τα κλεμμένα... με τη λεία