Ανάμεσα στα σχόλια που άκουσα τις τελευταίες μέρες περί προσφύγων, ήταν και κάποιο που με έβαλε σε σκέψεις. Δεν μπορώ να το μεταφέρω εδώ κατά λέξη αλλά η κεντρική του ιδέα ήταν ότι η δύση αιφνιδιάστηκε από την απότομη και ογκώδη προσφυγική ροή και γι’ αυτό οι αντιδράσεις της με κλείσιμο συνόρων, επαναπροωθήσεις κλπ δείχνουν και σπασμωδικές και αποσπασματικές. Με απλά λόγια, δηλαδή, η δύση βρέθηκε όχι απλώς προ απροόπτου αλλά προ μιας πρωτοφανούς καταστάσεως και γι’ αυτό αντιδρά σαν να κάνει ό,τι της κατεβαίνει στο κεφάλι.
Η αλήθεια είναι τελείως διαφορετική. Αν η «αποσπασματική και σπασμωδική» αντίδραση της δύσης δεν γίνεται βάσει προδιαγεγραμμένου σχεδίου, τότε οι ηγέτες της είναι είτε ανιστόρητοι είτε ηλίθιοι είτε και τα δυο μαζί. Βλέπετε, το ίδιο φαινόμενο των απότομων και



















