Το μεγάλο χάσμα και αδιέξοδο

-δυσαρμονία μεταξύ Λαού και Εξουσίας-

Η Δημοκρατία είναι το Πολίτευμα όπου η εξουσία πηγάζει από τον λαό, ασκείται από τον λαό και υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού. Κεντρικό χαρακτηριστικό της Δημοκρατίας είναι η λήψη αποφάσεων με ψηφοφορία των πολιτών, εις την άμεση Δημοκρατία, ή κάποιων αντιπροσώπων τους εις την αντιπροσωπευτική Δημοκρατία.

Όμως εις την σύγχρονη εποχή η άσκηση της εξουσίας, εν ονόματι του λαού, από Κυβέρνηση και Κόμματα, ναι μεν προϋποθέτει την αποδοχή αυτών από τον λαό, από την άλλη πλευρά  δεν στερεί από τον λαό το δικαίωμα της έμμεσης συμμετοχής των πολιτών εις τις πολιτικές διαδικασίες, τις διαδικασίες διακυβέρνησης και λήψης αποφάσεων. Για παράδειγμα, πέρα των εκλογών ανάδειξη των οργάνων της Πολιτείας. Η εξουσία εξυπηρετεί τα συμφέροντα του λαού. Αυτό σημαίνει ότι τα όργανα της Πολιτείας που είναι φορείς εξουσίας (Κυβέρνηση, Βουλή κ.ο.κ.) πρέπει να υπηρετούν και να προασπίζουν τα συμφέροντα του συνόλου της κοινωνίας, και όχι π.χ. κάποιου εκτός της κοινωνίας ή π.χ. κάποιων μόνο τμημάτων της. Για παράδειγμα, αυτό μπορεί να σημαίνει ότι πρέπει να επιδιώκουν την ευρύτερη δυνατή συναίνεση. Επίσης σημαίνει ότι ταυτόχρονα με την Αρχή της Πλειοψηφίας πρέπει να υπάρχουν μηχανισμοί που προασπίζουν τα συμφέροντα της Μειοψηφίας.

Όμως η σημερινή άθλια κατάσταση της χώρας μας, αυτή η χρεοκοπία της Πατρίδας μας και του Ελληνικού Λαού, εν καιρώ ειρήνης,  και η ανείπωτη ένδεια που βιώνει τώρα ο λαός μας οφείλεται κυρίως  εις την παρερμηνεία της ουσιώδους έννοιας της Δημοκρατίας, η οποία με την πάροδο του χρόνου δημιούργησε το τεράστιο χάσμα  μεταξύ του Λαού και των φορέων της Εξουσίας. Διότι το να ασκεί κανείς το δικαίωμα της ψήφου δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι υπηρετεί την Δημοκρατία δηλαδή τα συμφέροντα της κοινωνίας.  Καθότι για την προάσπιση των συμφερόντων του ο ασκών το δικαίωμα της ψήφου, δηλαδή ο κάθε πολίτης,  οφείλει να είναι απόλυτα ενημερωμένος για τα κοινά π.χ. κοινωνικά, οικονομία, ανάπτυξη, παιδεία, υγεία, προβλήματα των συμπολιτών του, τους κανόνες συμπεριφοράς αυτού εντός του συνόλου της κοινωνίας κ.ο.κ.. Αλλά παράλληλα να ασκεί την ικανότητα σύγκρισης της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης της χώρας μας με τις Δημοκρατίες άλλων χωρών εις τις οποίες ευημερούν από πάσης απόψεως οι εκεί κοινωνίες.

Οι γνώσεις και οι απόψεις αυτές σε θέματα εθνικής, οικονομικής και  κοινωνικής πολιτικής εφοδιάζουν τον κάθε πολίτη με ικανότητες ερμηνείας, ανάλυσης, αξιολόγησης, αξιοπιστίας, για την επιλογή των προγραμμάτων κομμάτων αλλά και των προσώπων εκείνων οι οποίοι ζητούν από αυτόν  την αντιπροσώπευση του εις την άσκηση της εξουσίας. Βέβαια και μετά από όλες αυτές τις διαδικασίες και την άσκηση της ψηφοφορίας, ο κάθε πολίτης οφείλει να ελέγχει επί καθημερινής βάσης εκείνους που έχει επιλέξει και εμπιστευθεί. Μία ευρωπαϊκή ρήση λέει: «η εμπιστοσύνη είναι καλή, όμως ο έλεγχος ακόμη καλύτερος!»

Δυστυχώς όμως οι μακροχρόνιες αυτές αδυναμίες των πολιτών της χώρας μας α)  να επιλέγουν με αξιοκρατικά κριτήρια τους αντιπροσώπους για την διακυβέρνηση της χώρας, β) να ασκούν ως πολίτες την ενεργό και  έμμεση συμμετοχή εις την άσκηση της Εξουσίας, και γ) να ασκούν διαρκή έλεγχο των αντιπροσώπων και των Κυβερνώντων, ήσαν και είναι επί δεκαετίες γνωστές εις το πολιτικό σύστημα εξουσίας της χώρας μας. Το οποίο για τον λόγο αυτόν αδιαφορεί για την δίκαιη και ανιδιοτελή υπηρέτηση και προάσπιση των συμφερόντων του συνόλου της κοινωνίας. Τουτέστιν εκ του λόγου αυτού το πολιτικό σύστημα εξουσίας δεν έχει την παραμικρή διάθεση να αλλάξει συμπεριφορά και νοοτροπία, η οποία θυμίζει εις το ελάχιστον τις Δημοκρατίες άλλων χωρών οι οποίες προασπίζονται τα συμφέροντα των κοινωνιών των και ενδιαφέρονται εσαεί για την οικονομική και κοινωνική ευμάρεια των πολιτών.

Εις την χώρα μας, δυστυχώς, εδώ και δεκαετίες το πολιτικό σύστημα εξουσίας θεωρεί δεδομένο, αυτονόητο, ότι «δικαιωματικά» επικαλείται ευθαρσώς την ετυμηγορία των λαού για επιβεβαίωση της αποτυχημένης πολιτικής και συνέχιση της άσκησης εξουσίας, Ένα άθλιο, ευτελές επαναλαμβανόμενο φαινόμενο το οποίο επί δεκαετίες αναδεικνύει για την άσκηση εξουσίας κυβερνήσεις και κόμματα σε μία Δημοκρατία της ανυποληψίας, της αδιαφορίας, της αναξιοκρατίας. Ναι, μία Δημοκρατία κενού περιεχομένου, μία Δημοκρατία της ιδιοτέλειας, της πλασματικής και φούσκας-ευμάρειας, του εκφυλισμού, ευτελισμού, της διαφθοράς, της ατιμωρησίας, της απελπισίας και της φτώχειας. Μία Δημοκρατία της εθνικής ταπείνωσης, υποτέλειας και διεθνούς τώρα διασυρμού, ανάξιας του μεγάλου ιστορικού παρελθόντος και της αξιοπρέπειας της Πατρίδας μας.

Αυτή η μακροχρόνια δυσαρμονία μεταξύ Λαού και Εξουσίας ευθύνεται αναμφίβολα για την κατάρρευση και χρεοκοπία της Πατρίδας μας. Μία χρεοκοπία με οδυνηρές και ανυπολόγιστες τώρα συνέπειες για την τύχη του λαού μας. Διότι το τεράστιο και συνεχώς αυξανόμενο,  επί ετήσιας βάσης, δημόσιο χρέος των 340 περίπου δ  τα τοκοχρεολύσια τα οποία με ευνοϊκές και μόνον εκτιμήσεις υπερβαίνουν ετησίως τα 10 δις ευρώ. Η ετήσια καταβολή των οποίων σημαίνει αέναη στέρηση της απαραίτητης οικονομικής ανάπτυξης, συνεχής μείωση του βιοτικού επιπέδου, εθνική υποτίμηση, αν μη τι άλλο νέους δανεισμούς και αναπόφευκτη αύξηση του δημόσιου χρέους. Ένα  τεράστιο χρέος το οποίο καθιστά τον Λαό και την Πατρίδα μας αιωνίως υποτελή και έρμαιο των διεθνών χρηματαγορών, και συγκεκριμένων συντελεστών και διαμορφωτών της παγκόσμιας πολιτικής.

ισεκατομμυρίων ευρώ δεν είναι σε καμία περίπτωση βιώσιμο, καθότι η χώρα μας δεν είναι εις θέση να καταβάλλει ούτε

Γεώργιος Εμ.Δημητράκης

Υποσημείωση: Ο αρθρογράφος διαμένει εις την Ξάνθη. Σπούδασε Πολιτικές-Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία στη Βόννη και Ιστορία και Πολιτιστική κληρονομιά στην Αθήνα. Διετέλεσε επί 5 χρόνια υπάλληλος της Ομοσπονδιακής Βουλής της Γερμανίας.

Θέμα: «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία η χούντα δεν τελείωσε το 73»

Την Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2014 στις 7:30 το απόγευμα στο Δημοτικό Θέατρο, το

«Ανυπότακτο Αγρίνιο», τιμώντας το σύνολο του αντιδικτατορικού αγώνα, και ιδιαίτερα

τη σύγκρουση των φοιτητών του Πολυτεχνείου στις 17 Νοέμβρη του 1973, παρουσιάζει

την ταινία μεγάλου μήκους του αγρινιώτη δημιουργού-σκηνοθέτη Νίκου Αντωνάκου

«Δεξιότερα της Δεξιάς».

Λίγα λόγια για την ταινία

Η ταινία βγήκε στις αίθουσες το 1989. Είχε διευθυντή φωτογραφίας τον Λευτέρη

Παυλόπουλο ηχολήπτη τον Μίμη Κασιμάτη, σκηνογράφο τον Μικέ Καραπιπέρη, και

ενδυματολόγο την Ρένα Γεωργιάδου. Το Μοντάζ έκανε ο Γιώργος Τριαντάφυλλος, την

μουσική έγραψε ο Χρήστος Λεοντής, και το σενάριο έγραψε ο ίδιος ο σκηνοθέτης της

ταινίας Νίκος Αντωνάκος.

Παίζουν οι ηθοποιοί: Πέτρος Φυσσούν , Γιώργος Νινιός , Τάκης Μόσχος , Νικήτας

Τσακίρογλου , Μηνάς Χατζησάββας , Γιώτα Φέστα , Βασίλης Κολοβός , Βάσος

Ανδρονίδης , Γιώργος Μπάρτης , Αντώνης Αντωνίου (I) , Γεράσιμος Σκιαδαρέσης ,

Αρτό Απαρτιάν , Τίμος Περλέγκας , Αντώνης Βλησίδης , Ευαγγελία Σέχα , Νίκος

Αλεξανδρόπουλος , Ρολάνδος Χρέλιας , Άγγελος Γεωργιάδης , Βαγγέλης Κτενάς ,

Κίσκα Μανουσέλη , Χρήστος Νάτσιος , Παύλος Ορκόπουλος , Κώστας Παπαχρήστος ,

Τώνης Γιακωβάκης , Θοδωρής Προκοπίου

Πλοκή: Μια ομάδα ανθρώπων, που ο καθένας αντιπροσωπεύει μια συγκεκριμένη

πολιτική ιδεολογία, διαμορφώνουν και διαμορφώνονται από την Ιστορία. Με μικρές ή

μεγάλες πράξεις, με θάρρος ή δισταγμούς, με συγχύσεις ή καθαρότητα, όλοι μαζί

συνθέτουν την τοιχογραφία μιας ταραγμένης περιόδου, που σημάδεψε βαθιά τις

συνειδήσεις και τις εξελίξεις της πατρίδας μας.

Την παραγωγή υπογράφουν η εταιρεία «ΚΟΙΝΟ - ΚΙΝΗΣΗ Ε.Π.Ε.» και το ΕΛΛΗΝΙΚΟ

ΚΕΝΤΡΟ ΚΙΝΗΜΤΟΓΡΑΦΟΥ. Η ταινία έχει αποσπάσει τα παρακάτω βραβεία:

Α΄ ΑΝΔΡΙΚΟΥ ΡΟΛΟΥ (Φεστιβάλ κινηματογράφου Βαλένθια)

Α΄ ΑΝΔΡΙΚΟΥ ΡΟΛΟΥ (30ο Φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης)

Β΄ ΑΝΔΡΙΚΟΥ ΡΟΛΟΥ (30ο Φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης)

ΜΑΚΙΓΙΑΖ (30ο Φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης)

ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ (30ο Φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης)

Νίκος ΑντωνάκοςΓεννήθηκε στο Αγρίνιο. Το πραγματικό όνομα της οικογένειάς του δεν ήταν

Αντωνάκος, αλλά αυτό ήταν ένα ψευδώνυμο που διάλεξε ο πατέρας του όταν ήθελε να

αλλάξει το επίθετό του. Εξέδωσε την ποιητική συλλογή «Τα αστέρια δεν φάνηκαν» και το

μυθιστόρημα «Δεξιότερα της δεξιάς» (1989), το οποίο έγινε και η δεύτερη ταινία του

μεγάλου μήκους. Η πρώτη του ήταν «Το ράλι του θανάτου» (1968). Σπούδασε

κινηματογράφο στο Λονδίνο όπου συνεργάστηκε με διάφορες αριστερές εφημερίδες.

Στην Αγγλία ήταν ανταποκριτής του Ριζοσπάστη, στον οποίο συνέχισε να

αρθρογραφεί, ενώ τα τελευταία χρόνια έκανε κριτική κινηματογράφου και έγραφε

ανταποκρίσεις από διάφορα Φεστιβάλ.

Σκηνοθέτησε την τηλεοπτική εκπομπή «Τέχνη και πολιτισμός» και τη θεατροποιημένη

τριλογία «Η ζωή, ο έρωτας, ο θάνατος». Σε αυτή την τελευταία εμφανίζονταν μπαλέτα

από την Κένυα και αφηγητής ήταν ο Μάνος Κατράκης.

Για την ΕΡΤ δούλεψε για τις εκπομπές «Η ΕΡΤ στη Βόρεια Ελλάδα», «Η έρευνα», «Πορτρέτα

ασήμων ανθρώπων», «Άνθρωποι και επαγγέλματα» και τα σήριαλ «Ντόκτορ Τικ», «Ο

δεύτερος άνθρωπος» κ.ά.

Είχε γράψει τα σενάρια για τις ταινίες του, αλλά και για άλλες όπως «Μείνε κοντά μου

αγαπημένε» (1968), «Η θυρωρίνα» (1968), «Το τελευταίο αντίο» (1969), «Ο Σταύρος είναι

πονηρός» (1970), «Μάρα η τσιγγάνα» (1971), «Αδελφοί Μανάκια (1988).

Ήταν Γενικός Γραμματέας της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών, μέλος του Δ.Σ. της για

περισσότερο από 10 χρόνια. Μέλος της Διοίκησης και της Εκτελεστικής Γραμματείας

της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ευρωπαίων Σκηνοθετών (FERA) για αρκετά χρόνια, επίσης

μέλος της Διοίκησης της Διεθνούς Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Οπτικοακουστικά

Μέσα (FISTAV), μέλος του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου του Υπουργείου Πολιτισμού για

τον κινηματογράφο, σε δύο θητείες, Αντιπρόεδρος της Κίνησης Διανοούμενων και

Καλλιτεχνών για την Ειρήνη και τον Πολιτισμό, μέλος του Δ.Σ. του Πνευματικού Κέντρου

του Δήμου Αθηναίων, συντονιστής της Πανκαλλιτεχνικής Κίνησης και, για δύο θητείες,

μέλος του Δ.Σ. του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου.

Θα κλείσουμε αυτό το δελτίο τύπου με το σημαντικότερο για μας πολιτικό σύνθημα

των ημερών «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία η χούντα δεν τελείωσε το 73» και το ποίημα

του Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι «Ξελασπώστε το μέλλον» σε μετάφραση του Γιάννη

Ρίτσου.

Ξελασπώστε το μέλλον - Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι

«Το μέλλον δε θα ‘ρθει από μονάχο του έτσι νέτο-σκέτο, αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς.

| Από τα βράγχια, κομσομόλε, άρπαξέ το ! | Απ' την ουρά του, πιονιέροι, εσείς. | Η

κομμούνα δεν είναι μια βασιλοπούλα του παραμυθιού, που λες, για να την ονειρεύεσαι

τις νυχτιές. | Μέτρησε, καλοσκέψου, σημάδεψε και τράβα, βήματα τα βήματα, έστω και

πάνω σε μικροζητήματα. | Δεν είναι μόνον ο κομμουνισμός στη γη, στα κάθιδρα

εργοστάσια εκείνα. | Είναι και μες στο σπίτι, στο τραπεζάκι μπρός, στις σχέσεις, στη

φαμίλια, στην καθημερινή ρουτίνα. Εκείνος κει, που ολημερίς τριζοβολάει βλαστήμιες

σαν κάρο κακογρασωμένο, εκείνος που, σαν ολολύζει η μπαλαλάικα χλωμιάζει ευθύς,

αυτός το μπόι του μέλλοντος δεν το ‘χει φτασμένο. | Πόλεμος δεν είναι μόνο, όπως

θαρρείς εσύ, να λες ναι ναι, στα μέτωπα με βολές πολυβόλου. Της φαμίλιας, του

σπιτικού, η επίθεση, για μας μικρότερη απειλή δεν είναι διόλου. | Εκείνος που

υποτάχτηκε στην πίεση της φαμίλιας, κοιμάται μες στη μακαριότητα ρόδων φτιαγμένων

με χαρτί, αυτός δεν έφτασε το μπόι της προσήλιας, της δυνατής ζωής εκείνης που θα

‘ρθει. | Σαν τη φλοκάτα και το χρόνο επίσης, ο σκόρος την καθημερινότητας τον

κατατρώει στιγμή-στιγμή. | Το μανισμένο ρούχο των ημερών μας για ν' αερίσεις ε,

κομσομόλε, τίναξέ το εσύ».

ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΟ ΑΓΡΙΝΙΟ

Σταθερό φορολογικό σύστημα υποσχέθηκε ο Χαρδούβελης

Την υπερφορολόγηση των πολιτών λόγω της κρίσης αναγνώρισε ο υπουργός Οικονομικών Γκίκας Χαρδούβελης, τονίζοντας πως η κυβέρνηση εργάζεται εντατικά για τον εξορθολογισμό και για ένα σταθερό φορολογικό καθεστώς το οποίο θα προσελκύσει και επενδύσεις.

Σημείωσε ότι η οικονομία σταθεροποιήθηκε, αλλά οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να συνεχιστούν, είτε η τρόικα είναι παρούσα είτε όχι, διότι δεν υπάρχει βιώσιμη ανάπτυξη χωρίς ισχυρούς θεσμούς.

Μιλώντας σε εκδήλωση του Harvard Businness School Club of Greece, ο κ. Χαρδούβελης έδωσε έμφαση στην ανάγκη μεταρρύθμισης της δημόσιας διοίκησης, λέγοντας ότι δεν μπορούμε να στηριζόμαστε στο 30% των εργαζομένων του δημόσιου τομέα οι οποίοι δουλεύουν σκληρά και μάλιστα αμείβονται το ίδιο με τους τεμπέληδες.

Παρομοίασε την ελληνική οικονομία με μια βάρκα με κουπιά που μπάζει νερά και σημείωσε ότι με τις προσπάθειες των τελευταίων δύο ετών, γλυτώσαμε τον πνιγμό, την επισκευάζουμε και θα την κάνουμε ταχύπλοο σκάφος. Η κυβέρνηση δουλεύει σκληρά για την ανόρθωση της οικονομίας, τόνισε.
http://www.voria.gr/

Επειδή δεν υπάρχουν Άνθρωποι και Ρομά

Το 2007, στο τρένο από Μπαϊρόιτ προς Νυρεμβέρη με έναν φίλο Έλληνα (από τους Έλληνες που βρήκαν σπίτι στο γερμανικό κράτος τη δεκαετία του ’70) κάθισα απέναντι από έναν κύριο, καλοντυμένο και γεροδεμένο. Δεν είχε τα χαρακτηριστικά Γερμανού και προσπαθούσα να μαντέψω τη χώρα καταγωγής του (κάτι που έκανα συχνά όλα τα χρόνια που έμενα στο εξωτερικό). Ξέρεις στην Βαυαρία, οι Βαυαροί δεν πολυμοιάζουν με εκείνους τους ψηλούς, ξανθούς, γαλανομάτηδες που λίγο-πολύ όλοι μας έχουμε στο μυαλό μας. Στην πραγματικότητα, είναι κυρίως μελαμψοί στα χρώματά τους και σπάνια γαλανομάτηδες. Δυσκολεύτηκα να μαντέψω και λέω στον Κώστα:
-Τσέχος ε;
-Όχι Τσέχος, Γερμανός, Ρομά.
Μια απάντηση που ομολογουμένως δεν περίμενα να ακούσω. Έτσι μπήκα στη διαδικασία να αναζητήσω περισσότερες πληροφορίες σχετικώς. Ένας άνθρωπος τόσο καλοντυμένος και εξοικειωμένος με τον χώρο του, φόραγε το κουστούμι του, τη γραβάτα του και το παλτό του, δεν το περίμενα να ανήκει σε αυτήν την τόσο κατατρεγμένη φυλή.
Την ιστορία δυστυχώς δεν την μάθαμε ολόκληρη ή επιλέξαμε που θα εστιάσουμε. Έτσι, ενώ σε όλους μας είναι γνωστή η ιστορία του Ολοκαυτώματος των Εβραίων, τα βασανιστήρια και οι θάλαμοι αεριών, οι περισσότεροι αγνοούμε οτι στους ίδιους θαλάμους και στα ίδια στρατόπεδα βρίσκονταν και Ρομά. Οι Ρομά αξιολογήθηκαν από τα SS ως πνευματικά κατώτερη φυλή και για αυτό το λόγο έπρεπε να απομακρυνθούν αρχικά από την Γερμανία και να εξολοθρευτούν αργότερα. Στην Ευρώπη υπολογίζεται ότι πριν από τον πόλεμο ζούσαν περίπου 1εκ. Ρομά, όμως οι Γερμανοί και οι φίλοι τους στον Άξονα εξολόθρευσαν 220.000. Το 1979, η Δυτική Γερμανία για πρώτη φορά αναγνώρισε το Ολοκαύτωμα στη φυλή των Ρομά και προέβη στην επιδίκαση αποζημιώσεων (οι περισσότεροι που τις δικαιούνταν είχαν αποβιώσει).
Με σχέδιο και με σεβασμό στα δικαιώματα της φυλής των Ρομά, το γερμανικό κράτος προέβλεψε και έδωσε αποζημιώσεις και ειδικές συντάξεις στους ανθρώπους αυτούς, ταυτόχρονα όμως επέδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ένταξή τους στην γερμανική κοινωνία. Κατά ένα μεγάλο ποσοστό αυτό το κατάφερε (παράδειγμα, άλλωστε, ο Ρομά που προανέφερα) και πολλοί ζουν σε σπίτια, σπουδάζουν τα παιδιά τους στο Παν/μιο και συμμετέχουν ενεργά και στον πολιτικό βίο της χώρας. Την ίδια στιγμή, στην Ελλάδα ακόμα προσπαθούμε να τους αναγνωρίσουμε ως ανθρώπους με χαρακτηριστική τη φράση της κ. Βούλτεψη «Δίπλα στους Ρομά ζουν άνθρωποι». Λίγες μέρες μετά, στην Πάτρα, συνελλήφθησαν Ρομά, επειδή εξέδιδαν τα ανήλικα παιδιά τους, οδηγήθηκαν στον Εισαγγελέα για να τους απαγγελθούν κατηγορίες και την αμέσως επόμενη ημέρα στο Μιντιλόγλι, Ρομά επιτέθηκαν σε διερχόμενα αυτοκίνητα. Κατά την ταπεινή μου άποψη τα δύο αυτά γεγονότα είναι στενά συνδεδεμένα μεταξύ τους. Πότε στην Ελλάδα υπήρξε ένα συγκροτημένο πλάνο ένταξης των Ρομά στην ελληνική κοινωνία; Τα διάφορα συνέδρια, ημερίδες και προγράμματα που κατά καιρούς γίνονταν με λεφτά της Ευρώπης εφαρμόστηκαν ποτέ; Άραγε υπάρχουν καν; Στην Ιταλία (από όπου ήρθε και η αφορμή για αυτήν μου την παρέμβαση), η δημοτική σύμβουλος Μασιμίλα Κόντι θέλει να επαναλειτουργήσει τους φούρνους για τους Ρομά (ότι έκαναν τα SS τα τελευταία χρόνια της κατοχής) και στην Ελλάδα ψάχνουμε να βρούμε πού θα τους στείλουμε (ό,τι έκαναν τα SS τα πρώτα χρόνια της κατοχής που τους έστελναν στην Πολωνία). Όμως οι Γερμανοί βρήκαν χώρο για τους Ρομά και μια θέση ανάμεσα τους. Εμείς πότε;
*Ο Δημήτρης Κυριακίδης είναι Υποψήφιος διδάκτορας στο Τμήμα Γεωγραφίας του Παν/μιου Αιγαίου και ασχολούμαι με θέματα Αστικής και Περιφερειακής Ανάπτυξης.
http://www.protagon.gr/

Πολιτικές της καθημερινότητας*

Είναι κοινός τόπος ότι η κρίση ενίσχυσε τις δυνάμεις της διαφοροποίησης και της κατάτμησης στην ελληνική κοινωνία διαταράσσοντας με πρωτοφανή τρόπο το πολιτικό σκηνικό. Σήμερα πλέον είμαστε μπροστά σε ένα κατακερματισμένο πολιτικό τοπίο. Οι δομές των κομμάτων εξουσίας που αναδείχθηκαν την περίοδο της Μεταπολίτευσης έχουν ρευστοποιηθεί. Από τα θραύσματά τους αλλά και από νέα υλικά πλάθεται πλέον μία νέα πολιτική πραγματικότητα. Και αν η κατάτμηση του πολιτικού πεδίου έγινε γρήγορα και χαρακτηρίστηκε από απότομη κορύφωση, εξίσου σύντομη μπορεί να είναι μια αντίρροπη διαδικασία ενοποίησης των νέων πολιτικών δυνάμεων που ήρθαν στο προσκήνιο.

Οφείλονται οι τεκτονικές αλλαγές στην πολιτική σκηνή μόνο στη δημοσιονομική κρίση; Σίγουρα όχι. Η δημοσιονομική κρίση λειτούργησε ως καταλύτης εξελίξεων σε ένα ήδη ραγισμένο πολιτικό σύστημα. Ενεργοποίησε με άλλα λόγια ένα εκρηκτικό μείγμα διαψεύσεων, απογοητεύσεων, αντιρρήσεων, ένα απόθεμα εκκρεμών διαφορών και ανταγωνισμών που σιγόβραζαν κάτω από τη στιλπνή επιφάνεια της πολιτικής καθιστώντας την περισσότερο εύθραυστη από ό,τι η συναινετική ρητορική άφηνε να φανεί. Ένα κρίσιμο ερώτημα λοιπόν είναι πώς παρήχθησαν οι ρωγμές. Και πώς καλύπτονταν κάτω από μια φαινομενική αίσθηση ενότητας και ισορροπίας. Πώς διατηρήθηκε για τόσο μεγάλο διάστημα η σταθερότητα του πολιτικού καθεστώτος που εγκαθιδρύθηκε τη Μεταπολίτευση για να βρεθεί τόσο απότομα στα όρια της κατάρρευσης την περίοδο των «μνημονίων» και της επιτήρησης.

Το ζήτημα είναι πολυπαραγοντικό και ξεπερνά κατά πολύ τον στενό χρονικό ορίζοντα της ίδιας της δημοσιονομικής κρίσης. Για αυτό και η κατανόηση της κρίσης και των επιπτώσεών της απαιτεί την ιστορικοποίησή της. Οι πιο σημαντικοί παράγοντες των ρωγμών που οδήγησαν στις σημερινές διασπάσεις είναι δομικοί, ανήκουν σε άλλη τάξη χρόνου από τη συγκυρία της κρίσης, πολλοί δε από αυτούς είναι υπόγειοι και αναφέρονται στις κοινωνικές σχέσεις και τη συναρμογή τους με την πολιτική. Η κοινωνία δεν κοιμάται σε περιόδους σταθερότητας των πολιτικών θεσμών και υποβάθμισης της συμμετοχής των πολιτών στην επίσημη πολιτική. Αντίθετα, όλες εκείνες οι διαφοροποιητικές διεργασίες που παράγουν εντάσεις, αμφισβητήσεις και ανταγωνισμούς, όλες αυτές οι μικρές και μεγάλες αντιστάσεις στις βιοπολιτικές ρυθμίσεις που συνιστούν τη βάση πάνω στην οποία στηρίζεται το επίσημο πολιτικό σύστημα τροφοδοτούν υπόγειες δυναμικές που οδηγούν στην κοινωνική και πολιτική αλλαγή.

Ορισμένους από αυτούς τους παράγοντες ανιχνεύει και ο παρών τόμος (σσ. Πολιτικές της καθημερινότητας, σύνορο, σώμα και ιδιότητα του πολίτη στην Ελλάδα) εστιάζοντας την προσοχή στην περίοδο πριν από την κρίση και εξετάζοντας την πολλαπλά διαφοροποιημένη κοινωνία, ως μήτρα κοινωνικών και πολιτικών εντάσεων και ανταγωνισμών. Τους προσεγγίζει εστιάζοντας στο μικροεπίπεδο, στο χαμηλό επίπεδο των αφανών πολιτικών της καθημερινότητας.

Και επιχειρεί να τους κατανοήσει από τη σκοπιά της καθημερινής εμπειρίας και των συχνά δυσανάγνωστων επιλογών και αθέατων πολιτικών κινήσεων συλλογικών και ατομικών υποκειμένων που είναι τοποθετημένα στις κοινωνικές περιφέρειες και διεκδικούν το διαφορετικό.

Οι συγγραφείς του τόμου ξεκινούν από ποικίλες αφετηρίες – το σύνορο, την εθνοπολιτισμική ταυτότητα, το φύλο, το σώμα και τη σεξουαλικότητα‒ για να μιλήσουν για διαδικασίες διαφοροποίησης σε πολλαπλά επίπεδα – διεθνικό, εθνικό, τοπικό, διαπροσωπικό. Αναλύουν την εμπειρία της διαφοράς καθώς και τη διαπραγμάτευση των κοινωνικών και πολιτικών της προεκτάσεων από ποικίλες κατηγορίες υποκειμένων – κατοίκους της ελληνοαλβανικής και ελληνοτουρκικής μεθορίου, πολιτικούς πρόσφυγες, ξένες μετανάστριες, Αθηναίους νεοαστούς, θαλασσαιμικούς που κινητοποιούνται στο πλαίσιο του αναπηρικού κινήματος, άτεκνες ενήλικες γυναίκες και ομόφυλα ζευγάρια που διεκδικούν μια άλλη προσέγγιση του γάμου και της μητρότητας πέρα από την κυρίαρχη βιοπολιτική. Οι περισσότεροι προσεγγίζουν τα παραπάνω ζητήματα εστιάζοντας στο εθνογραφικό παρόν ενώ κάποιοι άλλοι τα εξετάζουν στο παρελθόν, προσφέροντας έτσι ιστορικό βάθος στην ανάλυση. Δείχνουν έτσι πώς τα πεδία αυτά διαπραγμάτευσης της διαφοράς συνιστούν σημαντικές εκβολές του κοινωνικού στο πολιτικό.

Μέσα από το πρίσμα της διαφοράς, λοιπόν, αυτός ο συλλογικός τόμος κάνει κάποιες βασικές διαπιστώσεις για το κοινωνικό και πολιτισμικό υπέδαφος της πολιτικής. Οι συγγραφείς του τόμου δείχνουν πώς οι ατελείς διευθετήσεις της διαφοράς αφήνουν πολλές εκκρεμότητες, που συσσωρεύονται στη σφαίρα της άτυπης, καθημερινής κοινωνικότητας και διαμορφώνουν ένα σημαντικό απόθεμα δυνητικής ή λανθάνουσας πολιτικοποίησης – όπως και ένα πλεόνασμα αντιρρητικής, σκέψης. Έτσι ανιχνεύουν υπόγειες κοινωνικές διεργασίες και αθέατες πολιτικές δυναμικές, που εκθέτουν τις αντιφάσεις της επίσημης εθνικής ομοιομορφίας και ελέγχουν κριτικά την πολιτισμική οικειότητα του εθνικού κράτους. Περιγράφουν, εν ολίγοις, τη μεταπολιτευτική ελληνική κοινωνία ως μία μεγάλη δεξαμενή εκκρεμών διαφορών.

Επιχειρώντας τη σύνδεση του τόμου με τη σημερινή κοινωνική και πολιτική συγκυρία, μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι η ενδελεχής ματιά στην αθέατη όψη της πολιτικής που προτείνεται στον παρόντα τόμο αποτελεί χρήσιμο κλειδί για να κατανοήσουμε τις τρέχουσες εξελίξεις. Μπορεί οι διαδικασίες διαφοροποίησης, όχι απλώς να συνεχίζονται, αλλά και να εντείνονται, μπορεί το περιεχόμενό τους να αλλάζει καθώς στις παλιές διαφορές προστίθενται νέες, μπορεί η συναίρεση παλιών και νέων διαφορών να είναι προβληματική και να λειτουργεί σε κάποιες περιπτώσεις σε βάρος των παλιότερων – οι οποίες αποτελούν και το αντικείμενο του παρόντος τόμου‒, ωστόσο το σημαντικότερο ίσως είναι ότι στη διάρκεια της κρίσης άλλαξε ο τρόπος διευθέτησης των εκκρεμών διαφορών. Το πολιτικό σύστημα έχασε –για πόσο διάστημα και σε ποιο βαθμό μένει να το δούμε– την ικανότητα να τακτοποιεί τις συσσωρευμένες εκκρεμότητες σε ένα σιωπηρό, ανεπίσημο και ελεγχόμενο περιθώριο. Έτσι οι διαφορές, κυρίως νέες αλλά και παλιές, πήραν εκρηκτικές διαστάσεις.

Στη συγκυρία της κρίσης οι πολλαπλές εκκρεμότητες που συσσωρεύονταν στο ανεπίσημο περιθώριο ανασημασιοδοτήθηκαν, σε κάποιες περιπτώσεις αθροίστηκαν με το πλέγμα των νεότερων διεκδικήσεων και εκδηλώθηκαν εισβάλλοντας στην κεντρική πολιτική σκηνή. Συναντήθηκαν με ποικίλες μορφές πολιτικής δράσης και κινητοποίησης –οι οποίες περιλάμβαναν από τις ιστορικές μορφές της «συνέλευσης», της κατάληψης», της «διαδήλωσης» και της «εξέγερσης» μέχρι τις πιο πρόσφατες της ακηδεμόνευτης, σιωπηρής εκδήλωσης διαμαρτυρίας και της «πλατείας» –, για να διαμορφώσουν ένα συγκρουσιακό ρεύμα. Οι ρωγμές άνοιξαν και ήρθαν στο προσκήνιο, για να θυμηθούμε τη διατύπωση του James Scott, οι «κρυφές μεταγραφές» της πραγματικότητας – άτακτες και συχνά ανεπεξέργαστες, ασεβείς μέσα στην αμετροέπειά τους, κάποιες ριζικά καινοτόμες, κάποιες άλλες επικίνδυνες στην ιδεολογική τους σύγχυση, όλες αφόρητα πολιτικές.

Αυτό το υπόγειο, και εν πολλοίς ιστορικά σιωπηρό, ρεύμα φανερώθηκε ως ευθέως ανταγωνιστική δύναμη και με πολλαπλασιασμένη ισχύ διεκδίκησε τη ριζική αναδιάρθρωση της πολιτικής πραγματικότητας. Είμαστε πλέον σε φάση επαναπροσδιορισμού της πολιτικής, μπροστά σε μία νέα τάξη του επίσημου πολιτικού φαίνεσθαι.

Ο παρών τόμος είναι μέρος της σειράς Αναθεωρήσεις του πολιικού. Μαζί με τους άλλους δύο τόμους – τα Ελληνικά παράδοξα και τις Μεταμορφώσεις του εθνικισμού‒ εφαρμόζει την οπτική και τα θεωρητικά εργαλεία της σύγχρονης κοινωνικής ανθρωπολογίας καθώς και της κοινωνικής και πολιτισμικής ιστορίας πάνω στην ελληνική κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα, μακριά από εξιδανικεύσεις, με εξωστρέφεια, συγκριτικό προσανατολισμό, κατανοητική διάθεση και κριτική ενάργεια, και σε συνομιλία με την πολιτική επιστήμη και άλλους κλάδους των κοινωνικών επιστημών. Υπ’ αυτή την έννοια και αυτός ο τόμος, όπως και οι δύο προηγούμενοι, απευθύνεται σε ένα ευρύ ακροατήριο στο πεδίο των κοινωνικών και ανθρώπινων επιστημών.

Η υλοποίηση αυτού του εκδοτικού εγχειρήματος ήταν μακρά, κοπιαστική και περιπετειώδης. Πέρα από τις ευχαριστίες που αναφέρονται στον πρώτο τόμο της σειράς θα ήθελα να ευχαρι- στήσω τους συγγραφείς του τόμου για την υπομονή τους καθώς και τους Έφη Αβδελά, Γιώργο Αγγελόπουλο, Ράνια Αστρινάκη, Γιάννη Γιαννιτσιώτη, Ελένη Γκαρά, Πάνο Πανόπουλο, Μαρίκα Ρόμπου-Λεβίδη, Χρήστο Λυριντζή, Θοδωρή Ρακόπουλο, Πηνελόπη Τοπάλη για την υποστήριξη και τη βοήθεια στην επιλογή του τίτλου του βιβλίου. Η Τασούλα Βερβενιώτη, η Πελαγία Μαρκέτου και ο Δημήτρης Φιλιππουπολίτης έχουν την ευθύνη της μετάφρασης κάποιων από τα κείμενα του τόμου. Η Δήμητρα Τουλάτου έκανε την γλωσσική επιμέλεια του τόμου και ο Νικήτας Κλιντ επιμελήθηκε το εξώφυλλο. Τους ευχαριστώ για την άψογη συνεργασία.

Η Έφη Πλεξουσάκη και η Κατερίνα Ροζάκου υπήρξαν συνοδοιπόροι στο περιπετειώδες και κοπιαστικό εκδοτικό εγχείρημα που πραγματοποιήθηκε σε τόσο αντίξοες συνθήκες. Για την υλοποίησή του μοιραστήκαμε έγνοιες και εργασίες που ξεπερνούσαν κατά πολύ τα καθήκοντα μίας επιμέλειας. Τις ευχαριστώ θερμά για τη συντροφικότητα με την οποία αντιμετώπισαν και τα προβλήματα παραγωγής του παρόντος τόμου. Ελπίζουμε η προσπάθειά μας να πιάσει τόπο.
* Από τον πρόλογο του Ευθύμη Παπαταξιάρχη για το συλογικό έργο Πολιτικές της καθημερινότητας: Σύνορο, σώμα και ιδιότητα του πολίτη στην Ελλάδα, εκδόσεις Αλεξάνδρεια

** Ο Ευθύμιος Παπαταξιάρχης είναι καθηγητής Κοινωνικής Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Πρόσφατα έργα του είναι: Περιπέτειες της ετερότητας: Η παραγωγή της πολιτισμικής διαφοράς στη σημερινή Ελλάδα (επιμέλεια, Αλεξάνδρεια, 2006), Κόσμοι της Οικιακής Εργασίας: Φύλο, μετανάστευση και πολιτισμικοί μετασχηματισμοί στην Αθήνα του πρώιμου 21ου αιώνα http://tvxs.gr/

Τομή με το παρελθόν, ζητά ο Γιώργος Παπανδρέου

Μιλώντας για την «φυγή στο μέλλον» ως βασική προϋπόθεση για την οριστική σωτηρία της χώρας, τόνισε την ανάγκη όχι μόνο να βγούμε από το μνημόνιο, αφού αυτό αργά ή γρήγορα θα γίνει, αλλά και να έρθουμε σε ρήξη με το παρελθόν. «Πολλοί πολιτικοί σήμερα, πολλές πολιτικές δυνάμεις, που υπόσχονται είτε την έξοδο από το μνημόνιο είτε το σκίσιμο του μνημονίου, δεν θέλουν να αποδεχθούν ότι υπήρχε θανάσιμο πρόβλημα στην Ελλάδα του 2009. ‘Καλά ήμασταν παλιότερα’, μας λένε. Για αυτό μιλάνε για επιστροφή στην ‘κανονικότητα’», είπε, απαντώντας εμμέσως και στο σύνθημα Βενιζέλου. Υπερασπιζόμενος την κυβερνητική του θητεία, ανέφερε ενδεικτικά μόνο δέκα από τις μεταρρυθμίσεις που έγιναν, από τον Καλλικράτη και τη Δι@υγεια, ως τις προσλήψεις μόνο μέσω ΑΣΕΠ και τα αντικειμενικά κριτήρια για προαγωγές, για να τα φέρει σε αντιπαράθεση με όσους σήμερα υπόσχονται επιστροφή στο παρελθόν ως «εξαιρετικοί μεταρρυθμιστές σε ομιλίες» που μόλις κατέβουν από το μικρόφωνο αποδομούν όποια μεταρρυθμιστική προσπάθεια έγινε, όπως ειπε. Ο Γιώργος Παπανδρέου απέδωσε ευθύνες στην πενταετία Καραμανλή για όσα παρέδωσε στην κυβέρνησή του και επιτέθηκε στους «μετά Χριστόν προφήτες και παντογνώστες» για το τι έπρεπε ή δεν έπρεπε να γίνει τότε. «Ούτε μία ώρα δεν θα άντεχαν το 2010 στη θέση μας», είπε. Επιτέθηκε ακόμα σε «μία δομή και πρακτική πελατειακού καπιταλισμού που είχε δέσει το πολιτικό σύστημα στο άρμα μικρών ή μεγαλύτερων ισχυρών συμφερόντων ενάντια στο δημόσιο συμφέρον». «Δεν ήθελαν να στρέψει κάποιος τον προβολέα, το φως, πάνω τους, να βάλει κανόνες, να σταματήσει το πάρτι», είπε, σημειώνοντας με νόημα : «Μακάρι να είχαμε λίγο χρόνο ακόμη για την επανάσταση του αυτονόητου. Αλλά έχει ο καιρός γυρίσματα»… Περιγράφοντας μία κατάσταση όπου αναδεικνύεται απουσία μεταρρυθμιστικής πνοής, εθνικού σχεδίου και συναινεσης στο πολιτικό σκηνικό, ο πρώην πρωθυπουργός δήλωσε σε κάθε περίπτωση ότι βρίσκει αισιοδοξία στον κόσμο. «Τώρα που η δημαγωγική σκόνη κατακάθεται, τώρα που οι μύθοι καταρρίπτονται από την ίδια την ιστορία, έχει δημιουργηθεί πιστεύω μία μάζα στην ελληνική κοινωνία για να ολοκληρωθεί η τομή με το παρελθόν», είπε, ποντάροντας όχι στην ‘μεταμνημονιακή’ Ελλάδα, αλλά στην απελευθερωμένη «Μεταπελατειακή Ελλάδα», των αξιών αντί των προνομίων. Σε μία ομιλία με πολλές αναφορές στο ΠΑΣΟΚ, υποστήριξε πως όταν κάποια στιγμή διαβούμε τον κάβο, αυτό θα οφείλεται στην προσπάθεια των Ελλήνων και στο Κίνημα που δεν το έβαλε στα πόδια, όταν άλλοι …πηδούσαν από το καράβι. «Γιατί το ΠΑΣΟΚ ιδρύθηκε για να υπηρετήσει την πατρίδα, όχι η πατρίδα το ΠΑΣΟΚ. Ακόμα και αν μερικοί στο Κίνημά μας δυσκολεύονται να το αναγνωρίσουν ή ντρέπονται να το υπερασπιστούν», όπως είπε με νόημα…
http://www.matrix24.gr/

Πιο κοντά ΣΥΡΙΖΑ και ΔΗΜΑΡ: «Ψήνεται» συνάντηση Τσίπρα-Κουβέλη

Στο τέλος της ερχόμενης εβδομάδας -ή αμέσως μετά- αναμένεται να οριστεί η συνάντηση του Φώτη Κουβέλη με τον Αλέξη Τσίπρα στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας του προέδρου της ΔΗΜΑΡ για αναζήτηση κοινού τόπου με ζητούμενο την προοδευτική διακυβέρνηση.
Η συνάντηση δεν πρέπει να εξετάζεται έξω από το πλαίσιο των συμμαχιών του ΣΥΡΙΖΑ αφού η ηγεσία του επιμένει στη διεύρυνση. Στη συνεδρίαση της Κ.Ο χθες, μπορεί ο Αλέξης Τσίπρας ενώπιον των βουλευτών του να χρησιμοποίησε σκληρή γλώσσα στην κριτική του προς την Κυβέρνηση για την Οικονομία, την διαπραγμάτευση με την Τρόικα και τα εθνικά θέματα, η έμφαση όμως ήταν αλλού. Στο θέμα των συμμαχιών.
Με δεδομένη την άρνηση σημαντικής μερίδας συντρόφων του να «εγκρίνουν» συνεργασίες με πρόσωπα που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έχουν στηρίξει μνημονιακές επιλογές (βλέπε πρώην στελέχη ΠΑΣΟΚ και Αλλά και ΔΗΜΑΡ), ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έδειξε ότι θα επιμείνει -παρά τις αντιδράσεις- στο δρόμο των συνεργασιών με αντιμνημονιακές δυνάμεις, ακόμα κι αν είναι εσχάτως αντιμνημονιακές ή ακόμα κι αν προέρχονται από το συντηρητικό χώρο.

Η αναφορά Τσίπρα στο τέλος σχεδόν της ομιλίας του είναι ενδεικτική της γραμμής που θα επιδιώξει -πέρα από αρνήσεις της Αριστερής Πλατφόρμας- να ακολουθήσει: «πρέπει να διευρύνουμε τα μέτωπα πάλης, ακόμα και με συμμάχους που μας φαίνονται ασταθείς, ταλαντευόμενοι, όχι αρκετά δυνατοί και αποφασισμένοι για να αντέξουν την πορεία μέχρι το τέλος....Οι αντίπαλοί μας, είναι αλήθεια θα μας ήθελαν κλεισμένους και απομονωμένους στα κάστρα της βεβαιότητας και της υπεροψίας».
http://www.iefimerida.gr/

Η Μέρκελ απορρίπτει τις επικρίσεις των «πέντε σοφών»

Η καγκελάριος της Γερμανίας Άγγελα Μέρκελ αντιπαρήλθε σήμερα τις επικρίσεις των κορυφαίων οικονομικών συμβούλων της κυβέρνησής της, οι οποίοι εκτίμησαν ότι οι πολιτικές που ασκούνται στα πεδία των εργασιακών σχέσεων και της πρόνοιας συνέτειναν στην επιβράδυνση του ρυθμού ανάπτυξης της γερμανικής οικονομίας.

Όπως μεταδίδει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, οι λεγόμενοι πέντε σοφοί υπέδειξαν τα σχέδια της κυβέρνησης να θεσπίσει κατώτατο μισθό —από το 2015— να προχωρήσει σε βαθιές μεταρρυθμίσεις στον κλάδο της ενέργειας, γενναίες μεταρρυθμίσεις στην προνοιακή και επιδοματική πολιτική του Βερολίνου, αλλά και τις διεθνείς εντάσεις, ως τους λόγους για τους οποίους αναθεώρησαν επί τα χείρω τις προβλέψεις τους για την αναπτυξιακή προοπτική της Γερμανίας φέτος και το 2015.

Αλλά μιλώντας στην παρουσίαση της έκθεσής τους, η Μέρκελ επισήμανε ότι δεν μπορεί να «καταλάβει πώς ακριβώς μια απόφαση η οποία δεν έχει αρχίσει να εφαρμόζεται ακόμη μπορεί ήδη να προκαλεί επιβράδυνση της οικονομίας».
Η ομάδα των ανεξάρτητων συμβούλων της κυβέρνησης της Γερμανίας αναμένει πλέον ότι η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης θα αναπτυχθεί με 1,2% φέτος πριν επιβραδυνθεί στο 1% το 2015, δηλαδή με ρυθμό πολύ χαμηλότερο από αυτόν που αναμένει η ομοσπονδιακή κυβέρνηση (1,3%).

Η ομάδα αυτή των ειδικών προέβλεπε προηγουμένως ανάπτυξη με ρυθμό 1,9% του ΑΕΠ φέτος στη Γερμανία.

Η Μέρκελ επισήμανε ότι η κυβέρνηση θα αντιμετωπίσει «εποικοδομητικά» τις προτάσεις και τις προτροπές των συμβούλων στην έκθεσή τους, η οποία τιτλοφορείται Εμπιστοσύνη στα Φαινόμενα της Αγοράς.

Έπειτα από μια καλή αρχή το 2014 η γερμανική οικονομία άρχισε να επιβραδύνεται, καθώς αντιμετώπισε πιέσεις λόγω διεθνών κρίσεων, ιδίως αυτής στην Ουκρανία.

Στη δυσμενή συγκυρία αυτή προστέθηκαν η επιβράδυνση των ρυθμών ανάπτυξης στις αναπτυσσόμενες οικονομίες, αλλά και η στασιμότητα στους εταίρους της Γερμανίας στην ευρωζώνη.

Στην έκθεσή τους πάντως οι ειδικοί προβλέπουν ότι η αγορά απασχόλησης στη Γερμανία θα συνεχίσει να έχει πολύ καλές επιδόσεις, με το ποσοστό της ανεργίας να παραμένει εξαιρετικά χαμηλό (6,7%) φέτος και το 2015.
http://www.voria.gr/

ΣΑΜΑΡΑΣ: ΔΙΑΝΥΟΥΜΕ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ΜΙΑΣ ΕΠΙΠΟΝΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ

Την πεποίθησή του ότι η Ελλάδα βρίσκεται στο τέλος μιας επίπονης προσπάθειας, «διανύοντας τα τελευταία χιλιόμετρα», εξέφρασε ο Αντώνης Σαμαράς μιλώντας σε εκδήλωση του Κύκλου Νέων Επιχειρηματιών και Επαγγελματιών.
«Ο χρόνος έχει πυκνώσει, στο τέλος θα τα καταφέρουμε σίγουρα», πρόσθεσε ο πρωθυπουργός, ο οποίος έκανε ιδιαίτερη μνεία στον κομβικό ρόλο της επιχειρηματικότητας, για την οριστική έξοδο της χώρας από την κρίση.
«Για να βγει η χώρα από την κρίση και για να μη ξαναπέσει εξαρτάται από την παραγωγική ικανότητα και την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, εν ολίγοις από την εξωστρέφεια. Η επιχειρηματικότητα βρίσκεται στην καρδιά αυτής της προσπάθειας.

Πρέπει να κερδίζουν τα προϊόντα μας ξένες αγορές και να αντιμετωπίζουν τα ξένα προϊόντα εντός της χώρας. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος για να βγει η χώρα από τη κρίση και να φτιάξουμε τη Νέα Ελλάδα», τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Σαμαράς, ο οποίος χαρακτήρισε τα νομοσχέδια για τις 100 δόσεις και για τα κόκκινα δάνεια που είναι η μεγαλύτερη αναδιάρθρωση ιδιωτικών χρεών που έχει γίνει.
Ακόμη, ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε στην προσπάθεια της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει την γραφειοκρατία και να ενισχύσει την επιχειρηματικότητα, υπογραμμίζοντας πως «οφείλουμε να ανασυγκροτήσουμε την σχέση του κράτους με τον επιχειρηματία».
Τολμούμε και έχουμε προχωρήσει μέσα από πολύ μεγάλες δυσκολίες», ανέφερε χαρακτηριστικά και σημείωσε ότι έχουν ληφθεί μέτρα για να ενισχύσουν την ρευστότητα στην αγορά όπως και για την διευκόλυνση της φορολογίας.
Επανέλαβε ότι στόχος και μεγάλο ζητούμενο για την κυβέρνηση και για την κοινωνία είναι η μείωση των φορολογικών συντελεστών. Είπε ακόμη ότι η κυβέρνηση απλοποίησε τις διαδικασίες για την ίδρυση επιχειρήσεων ενώ εφαρμόζει την ηλεκτρονική διακυβέρνηση σε πολλούς τομείς κατά τρόπο που βοηθά την άσκηση της επιχειρηματικότητας και την σχέση των επιχειρηματιών με την διοίκηση.
Τέλος, ο κ. Σαμαράς έδωσε έμφαση στην εξασφάλιση ρευστότητας στην αγορά, επισημαίνοντας ότι «εξασφαλίσαμε 1,4 δισ. ευρώ σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, δημιουργήσαμε σύστημα εγγυήσεων για τις επιχειρήσεις, αναδιαρθρώσαμε το νέο ΕΣΠΑ, ιδρύσαμε το Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο για την ενίσχυση των Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων».

«Η κυβέρνηση θεσπίζει κίνητρα για να προσελκύσει επενδύσεις στην Ελλάδα αλλά και για να βοηθήσει τις startups επιχειρήσεις ενώ προανήγγειλε ότι θα θεσπιστούν κίνητρα για να επιστρέψουν κεφάλαια που είχαν φύγει από την χώρα», πρόσθεσε.
http://kartesios.com/

Ε. Βενιζέλος: Το ΠΑΣΟΚ και η Δημοκρατική Παράταξη εγγυώνται την εθνική σταθερότητα

«Υπάρχει μια κυβέρνηση εθνικής ανάγκης και συνεργασίας που μαζί με τους βουλευτές που τη στηρίζουν αγωνίζεται για να ολοκληρωθεί μια σύνθετη διπλή διαπραγμάτευση αφενός για την έξοδο από το μνημόνιο και την επιτήρηση της τρόικας και αφετέρου για τη μετάβαση σε μια άλλη φάση, ουσιαστικής ισοτιμίας στην ΕΕ χωρίς μνημόνιο, τρόικα, ταπεινωτικές διαδικασίες, αλλά με τη στήριξη των εταίρων που είναι αναγκαία στην μεγάλη παγκόσμια διαμάχη κρατών-αγορών».
Τα παραπάνω ανέφερε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελος Βενιζέλος, μιλώντας στο πλαίσιο εκδήλωσης για τη δραστηριοποίηση και τη συμμετοχή στην πορεία προς το συνέδριο της Δημοκρατικής Παράταξης.
Στην εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας, συμμετείχαν επιστημονικά κυρίως, στελέχη του ΠΑΣΟΚ από όλους του κοινωνικούς χώρους και τομείς και κυρίως της δημόσιας διοίκησης, καθώς επίσης και κυβερνητικά στελέχη του κόμματος.
Περιγράφοντας τη νέα φάση της χώρας, ο κ. Βενιζέλος ανέφερε πως πρόκειται για μια περίοδο μετά το πρόγραμμα, χωρίς νέο πρόγραμμα., άρα και χωρίς νέο δάνειο, με τη στήριξη όμως των εταίρων μας. Πρόκειται, συνέχισε, για μια κατάσταση που βεβαίως πρέπει να συνοδεύεται από εγγυήσεις δημοσιονομικής σταθερότητας, οι οποίες πρέπει να συνδέονται με ένα δικό μας εθνικό σχέδιο μεταρρυθμίσεων στο οποίο πιστεύει η κοινωνία. Είπε ακόμα ότι «προφανώς όταν είσαι ευρωπαϊκή χώρα έχεις υποχρεώσεις πολυμερούς εποπτείας».
Όπως είπε, η χώρα πρέπει να πάει σε εκλογές στο τέλος της τετραετίας, ότι χρειάζεται εθνικός χρόνος, ότι οι βουλευτές καλούνται με υπευθυνότητα να ψηφίσουν για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και πως αν δεν επιτευχθεί η εκλογή η χώρα θα οδηγηθεί σε βουλευτικές εκλογές με σκληρά διλήμματα και ακόμα πιο σκληρές καταστάσεις, διότι, όπως πρόσθεσε, η προεκλογική περίοδος διαρκεί 30 μέρες και ό,τι λέγεται και γίνεται ασκεί επιρροή στη χώρα και την οικονομία.
Σύμφωνα με τον κ. Βενιζέλο, το ΠΑΣΟΚ και η Δημοκρατική Παράταξη εγγυώνται την εθνική σταθερότητα «κι αυτός είναι ο ρόλος μας και στο μέλλον» και πως ο ρόλος της ευρύτερης δημοκρατικής παράταξης, του τρίτου πόλου είναι «να σπάσει τον στείρο διπολισμό που δεν οδηγεί πουθενά». «Δεν διεκδικούμε κανέναν ρόλο μεγαλύτερο απ' αυτόν που μας αναθέτει ο λαός», συμπλήρωσε, και πρόσθεσε: «Πρέπει να αναστηλώσουμε την παράταξη για να κρατήσουμε τη χώρα σταθερή, να της δώσουμε προοπτική, ελπίδα και αισιοδοξία».
Παράλληλα, άσκησε κριτική στη στάση της αντιπολίτευσης και ειδικότερα του ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή και τη σημερινή ομιλία του προέδρου του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλέξη Τσίπρα στην ΚΟ του κόμματος, λέγοντας ότι ενώ η κυβέρνηση αγωνίζεται για την ολοκλήρωση του προγράμματος και για μια νέα φάση της χώρας, αντιμετωπίζει ένα εσωτερικό μέτωπο που δεν συναινεί, δεν συμπράττει, δεν στρατεύεται στην εθνική προσπάθεια διαπραγμάτευσης. Αντίθετα, είπε, «δημιουργεί τις προϋποθέσεις της πολιτικής αστάθειας και αβεβαιότητας και κυρίως εύχεται και προσεύχεται να αποτύχουμε ως χώρα».
«Εύχονται και προσεύχονται να αποδειχθεί ότι σωστά μας κατηγορούν ταυτόχρονα και γιατί δήθεν θέλουμε να βγούμε πρόωρα από το μνημόνιο και γιατί δήθεν μένουμε τελικά στο μνημόνιο και λέμε ψέματα στον λαό» είπε, αναφέροντας ότι αυτό έκανε και σήμερα ο κ. Τσίπρας.
«Ο καθένας πάνω στις πλάτες τις δικές μας και των θυσιών του λαού μπορεί να λέει με θράσος ό,τι θέλει και αντί να συστρατεύεται για να αλλάξουμε σελίδα εύχεται και περιμένει την αποτυχία μιας εθνικής προσπάθειας για να αντλήσει κομματικά οφέλη και το επισφραγίζει όλο αυτό με την πρόταση του για άμεση διάλυση της Βουλής και εκλογές ώστε μετά να δούμε τι θα γίνει».
Σχολιάζοντας σχετική αναφορά του κ. Τσίπρα περί εγγραφής των αξιώσεων της χώρας έναντι της Γερμανίας για τις πολεμικές επανορθώσεις σε μελλοντικούς προϋπολογισμούς, ο κ. Βενιζέλος διερωτήθηκε ρητορικά εάν αυτό θα εγκρινόταν από την ΕΕ και θα γινόταν δεκτό από τις αγορές, για να σχολιάσει ότι εάν λέγονται «τέτοια πράγματα» οι θυσίες 5 ετών μπορεί να εξανεμιστούν, όχι σε 5 μέρες, αλλά σε 5 λεπτά.
Γενικότερα σε ό,τι αφορά τις επανορθώσεις, δήλωσε πως το ζήτημα αποτελεί μια εθνική προσπάθεια που το χειρίζεται διακομματική επιτροπή και που ο ίδιος το έχει θέσει ως υπουργός Εξωτερικών στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο.
Ο κ. Βενιζέλος κάλεσε τους παριστάμενους, στην πορεία προς το συνέδριο της Δημοκρατικής Παράταξης να παίξουν καθοριστικό ρόλο προγραμματικά ώστε να παρουσιαστεί μια ολοκληρωμένη πρόταση της παράταξης για το εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης, αλλά και μια ολοκληρωμένη πρόταση για τους θεσμούς και το πολιτικό σύστημα «μια που αρχίζει και η συζήτηση για την ανάγκη αναθεώρησης του Συντάγματος». Είπε ειδικότερα ότι όταν μιλάμε για αναθεώρηση του Συντάγματος και των πολιτικών σχέσεων στη χώρα μιλάμε για μια ριζικά διαφορετική κατάσταση που είναι «μεταπλειοψηφική», εξηγώντας, μεταξύ άλλων, ότι είναι παραπάνω από την απλά πλειοψηφική αρχή και ότι «η δημοκρατία έχει τώρα πολύ περισσότερες αξιώσεις γιατί είναι μια δημοκρατία όχι απλά και μόνο της πλειοψηφίας αλλά και της συναίνεσης και της υπευθυνότητας».
Όπως είπε, εφόσον ανοίγει η συζήτηση για τους θεσμούς και το Σύνταγμα ανοίγει εκ των πραγμάτων και κατ' ανάγκη η συζήτηση και για το εκλογικό σύστημα, το οποίο, όπως είπε, είναι ζήτημα ανοικτό που υπάρχει και στην προγραμματική συμφωνία. «Δεν μπορεί», συνέχισε, «η χώρα να προχωρήσει με ένα εκλογικό σύστημα που είχε γεννηθεί υπό συνθήκες προ κρίσης πλειοψηφικές και τώρα αλλοιώνει τα δεδομένα σε συνθήκες μετά την κρίση που δεν είναι πλειοψηφικές, αλλά συνεργατικές».
Σύμφωνα με πληροφορίες, στη δευτερολογία του ο κ. Βενιζέλος ζήτησε από όλους να ενταχθούν στις επιτροπές και υποεπιτροπές για το συνέδριο αλλά και στις εκδηλώσεις ανά τη χώρα και τα κλιμάκια. Σε αυτά, κάλεσε να συμμετέχουν συντονισμένα υπουργοί, γραμματείς και στελέχη με τρόπο ώστε να έρθουν σε επαφή με την κοινωνία, να ασχολούνται με την επίλυση των προβλημάτων τόσο στην περιφέρεια όσο και την Αττική και να δημιουργούν μια ευρύτερη συσπείρωση στην πορεία προς το συνέδριο.
 http://www.eklogika.gr/

Η χαμένη δεκαετία της ευρωζώνης

Η ευρωκρίση μπορεί να υποχώρησε αλλά δεν επιλύθηκε. Η πολιτική δεν φαίνεται να διαθέτει το θάρρος αλλά και τη φαντασία ώστε να μπορεί να διαχειρίζεται τα προβλήματα σε βάθος. Aνησυχία για Γαλλία και Ιταλία.

Είναι θέμα προοπτικής. Για τον Ρολφ Στράουχ, διευθυντικό στέλεχος στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, ισχύει ότι τόσο οι πολιτικοί όσο και η ΕΚΤ απέδειξαν πως μπορούν να πράττουν όταν χρειάζεται. Η ευρωζώνη έχει αφήσει πίσω της την ύφεση, οι χώρες που αντιμετώπισαν την πιο σοβαρή κρίση αύξησαν τις εξαγωγές τους και μείωσαν τα δημοσιονομικά τους ελλείμματα, δήλωσε ο Ρολφ Στράουχ στην 14η συζήτηση στρογγυλής τραπέζης των οικονομικών αγορών στη Φραγκφούρτη.

Για τον Ούλριχ Κάτερ, επικεφαλής οικονομολόγο στην Deka Bank και οικοδεσπότη της συζήτηση, η ευρωζώνη βρίσκεται εν μέσω μιας χαμένης δεκαετίας. Το ΑΕΠ στην ευρωζώνη αυξήθηκε από το 2008 μέχρι το 2014 μόνο κατά 0,1%. Το φάντασμα του αποπληθωρισμού πλανάται πάνω από την ευρωζώνη.

«Τα προβλήματα που οδήγησαν στην ευρωκρίση, όπως για παράδειγμα η υπερχρέωση ολόκληρων οικονομιών, δεν έχουν επιλυθεί» συμπληρώνει.
Χώρες όπως η Ελλάδα, η Ιρλανδία, η Ισπανία και η Πορτογαλία μπορεί να βελτίωσαν τη θέση τους σε ζητήματα ανταγωνιστικότητας και να ανήκουν στα κράτη που επιδεικνύουν το μεγαλύτερο μεταρρυθμιστικό ζήλο, ωστόσο δεν το έκαναν οικειοθελώς. Οι μεταρρυθμίσεις ήταν μέρος της συμφωνίας για να πάρουν τις πιστώσεις. 450 δις ευρώ μπορούν να διατεθούν. Αρκετά μεγάλο ποσό για να βοηθηθούν χώρες όπως η Κύπρος, αλλά πολύ μικρό για να βοηθηθούν χώρες όπως η Γαλλία ή η Ιταλία.

«Καλή ιδέα μια κακή ευρωπαϊκή τράπεζα»

Και ακριβώς οι δύο αυτές χώρες είναι που προκαλούν και τις μεγαλύτερες ανησυχίες στην Ευρωζώνη.

«Η Γαλλία κατά τη γνώμη μου προκαλεί τις μεγαλύτερες ανησυχίες γιατί κοιτάζοντας κανείς τα τελευταία δέκα με δεκαπέντε χρόνια δεν έγιναν πραγματικά αυτά που έπρεπε να γίνουν, δεν ελήφθησαν τα μηνύματα της παγκοσμιοποίησης» όπως διατείνεται ο Μίχαελ Χίτνερ από το Ινστιτούτο για τη Γερμανική Οικονομία στην Κολωνία.

Η Γαλλία και η Ιταλία αντί να πάρουν τις τύχες στα χέρια τους, επισημαίνουν οικονομικοί αναλυτές, ελπίζουν στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Και ο Μάριο Ντράγκι δεν θα τους απογοητεύσει. Η ΕΚΤ δεν θα αγοράσει μόνο μετοχές αλλά και κρατικά ομόλογα. Ο Μίχαελ Χίτνερ βλέπει η ΕΚΤ να μετατρέπεται με τον τρόπο αυτό σε μια κακή τράπεζα.

Εντούτοις μια κακή ευρωπαϊκή τράπεζα δεν θα ήταν απαραίτητα και κακή ιδέα, υποστηρίζει ο Ούλριχ Κάτερ. Όλο και μεγαλύτερα ποσά από δάνεια που δεν εξυπηρετούνται καταγράφονται στα βιβλία των τραπεζών. Και εάν μια χώρα δεν είναι σε θέση να εξυγιάνει τον οικονομικό της τομέα τότε θα ήταν πολύ χρήσιμο το ρόλο αυτό να μπορούσε να αναλάβει μια τράπεζα.

http://www.topontiki.gr/

Θα τους αφήσουμε μόνο το δικαίωμα επιλογής της φυλακής!

H διάσωση της Ελλάδας προυποθέτει την ανατίναξη του σημερινού πολιτικού προσωπικού καθώς και των επιχειρηματικών-μηντιακών συμφερόντων που το στηρίζουν…
Τα παραπάνω δεν είναι η άποψη ενός τυχαίου πολίτη. Η διαπίστωση ανήκει στον παλαιό μας γνώριμο κ. Paul Thomsen ο οποίος εξακολουθεί να είναι υπεύθυνος για το ελληνικό πρόγραμμα. Με απλά λόγια πρόκειται για συμπέρασμα στο οποίο έχουν καταλήξει οι δανειστές και το οποίο κουμπώνει γάντι στις αρχικές εκτιμήσεις του κ. Σόιμπλε για τους εγχώριους ολιγάρχες αλλά και την διαβρωμένη μηντιακή κάστα η οποία υπερασπίζεται με νύχια και με δόντια τα προνόμιά της και κυρίως την εύκολη πρόσβασή της στο χρήμα όλων των αποχρώσεων.
Οσα όσα θα ακολουθήσουν σ΄αυτή την κατεύθυνση δεν θάχουν ουδεμία σχέση με την νωθρότητα των εξελίξεων των 4 μνημονιακών χρόνων που προηγήθηκαν.
-Θα κατάσχουμε τους λογαριασμούς τους σε οποιαδήποτε τρύπα του πλανήτη και στην συνέχεια θα τους αφήνουμε να επιλέξουν την χώρα φυλάκισής τους. Εάν δηλαδή προτιμούν τις φυλακές της Ελλάδος, της Κύπρου (από την οποία έχει περάσει το μεγαλύτερο μέρος του χρήματος της Κολομβίας των Βαλκανίων προς όλους τούς εξωχώριους προορισμούς) ή κάποιας τρίτης χώρας.
Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως οι δανειστές την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές ξετινάζουν δικηγορικά γραφεία, τραπεζικούς λογαριασμούς και πάσης φύσεως ύποπτες συναλλαγές που πραγματοποιήθηκαν στην διάρκεια των δύο τελευταίων δεκαετιών με φόντο το νησί της Αφροδίτης.
-Η Κύπρος είναι το κλειδί που μπορεί να μας οδηγήσει σε κατάσχεση ενός ποσού που ξεπερνάει τα 240 δις ευρώ…
Αυτό το ποσό εκτιμούν οι δανειστές ότι έβγαλαν στο εξωτερικό πάσης φύσεως εγχώρια λαμόγια και κυρίως οι σεσημασμένοι Ελληνες ολιγάρχες αλλά και τα μεγαλύτερα «μούτρα» των εγχώριων ΜΜΕ οι οποίοι είχαν ως τώρα το ακαταδίωκτο.
Οι δανειστές είναι αποφασισμένοι να καθαρίσουν τον εγχώριο βάλτο για να γλιτώσουν την υπόλοιπη Ευρώπη από την ανατίναξη.
Χαρακτηριστικό του βρώμικου ρόλου της Κύπρου στην διαφυγή από την Ελλάδα εκατοντάδων δις ευρώ από μίζες πάσης φύσεως είναι και τα ταξιδάκια πολιτικού αρχηγού ο οποίος αυτό το διάστημα βρίσκεται στην επικαιρότητα και τα οποία περιγράφει ως εξής ο Βηματοδότης>

Μια και ο λόγος για την Κύπρο και το «κούρεμα» των καταθέσεων που υπήρξε στις κυπριακές τράπεζες (και που προκάλεσαν τη λεγόμενη οικονομική τραγωδία στη Μεγαλόνησο) σας ενημερώνω ότι το ΣΔΟΕ ερευνά πολιτικό πρόσωπο το οποίο στην περίοδο προ του «κουρέματος» εμφανιζόταν δύο φορές την εβδομάδα στη Λεμεσό. Ελεγε μάλιστα τότε, ως δικαιολογία, ότι επιχειρούσε να επεκτείνει τη δράση και την ιδεολογία του κόμματός του στην Κύπρο. Και για ξεκάρφωμα, όπως μου λένε, πραγματοποιούσε και μερικές συναντήσεις με κύπριους πολιτικούς. Ελα όμως που ήρθε το «κούρεμα» και τώρα και αυτός θα πρέπει να δικαιολογήσει ποσά που έχασε, δηλαδή θα πρέπει να πει πού τα βρήκε…

Φυσικά δεν είναι ο μόνος. Είναι ένας από τις μερικές χιλιάδες ελληνικές οικογένειες που λεηλάτησαν τον δημόσιο πλούτο με αποτέλεσμα σήμερα οι γιαγιάδες μας να σκαρφαλώνουν στους σκουπιδοτενεκέδες αναζητώντας ένα κομμάτι ψωμί.

Οι δανειστές έχουν συνειδητοποιήσει πλέον πως εάν δεν κλείσουν φυλακή τις ντόπιες συμμορίες πολιτικών, διαπλεκόμενων επιχειρηματιών και μηντιαρχών η Ελλάδα θα οδηγήσει την Ευρώπη και ειδικά την Ευρωζώνη σε διάλυση…

http://pitsirikidotnet.gr/

Ενας υπεράκτιος… Ελληναράς

Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, η ευαισθησία του απέναντι στον τρόπο αντιμετώπισης των offshore, το ενδιαφέρον του για τα εξοπλιστικά και οι συμβουλές του στη μνημονιακή πολιτική

Ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσε η συγκρατημένη αντίδραση του Γιώργου Καρατζαφέρη στην αποκάλυψη της «Real News», ότι δύο offshore εταιρείες που πιθανόν εμπλέκονται σε σκάνδαλο εξοπλιστικών προγραμμάτων (προμήθεια ελικοπτέρων Super Puma) ανήκουν στον ίδιο.

Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Καρατζαφέρης έχει δημόσια επιδείξει επί χρόνια μια ειδική ευαισθησία απέναντι στον τρόπο αντιμετώπισης των εξωχώριων. Οσο για το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του περί τα εξοπλιστικά, αυτό το είχε αποκαλύψει στη Βουλή ο Ευάγγελος Βενιζέλος.

«Εγώ δεν δημοσιοποιώ ιδιωτικές συζητήσεις», έλεγε στις 28.4.2011 ο κ. Βενιζέλος, «αλλά είμαι υποχρεωμένος να σας πω ότι όταν ο κ. Καρατζαφέρης με επισκέφθηκε στο Πεντάγωνο ως αρχηγός κόμματος, τον δέχθηκα ως όφειλα και όταν ήμασταν οι δυο μας, μου είπε να παραλάβω τα υποβρύχια και του είπα ότι αυτό δεν γίνεται! Και έβαλε και τους βουλευτές του να μου κάνουν ερωτήσεις! Και μου είπε να παραγγείλω και τις τορπίλες για τα υποβρύχια που θα παραλάμβανα!»

Στην ίδια συνεδρίαση ο κ. Καρατζαφέρης είχε εκφράσει τη βεβαιότητά του ότι δεν κινδυνεύει να διωχθεί ο κ. Τσοχατζόπουλος με βάση τα στοιχεία των offshore. Σε μεταγενέστερη ομιλία του ο κ. Καρατζαφέρης είχε επαναλάβει ότι «όταν υπάρχει μια offshore εταιρεία, άκρη δεν βγαίνει. Γιατί δεν είναι μία η offshore εταιρεία, είναι οι πολλές offshore εταιρείες. Γιατί η πρώτη offshore εταιρεία γίνεται διευθύνων σύμβουλος της δεύτερης offshore εταιρείας, που γίνεται διευθύνων σύμβουλος της τρίτης offshore εταιρείας και δεν υπάρχει περίπτωση να φθάσεις στο τέλος και να βρεις ποιο είναι το φυσικό πρόσωπο» (22.12.2011).

Επιχειρηματίας-πολιτικός

Βέβαια ο κ. Καρατζαφέρης είναι συνεπής στις απόψεις του. Οταν συζητιόταν ο νόμος Καστανίδη (3849/28.5.2010), ο οποίος προέβλεπε την απαγόρευση συμμετοχής πολιτικού (ακόμα και μέσω παρένθετου προσώπου) σε εταιρεία offshore, ο επιχειρηματίας-πολιτικός είχε ξεσπαθώσει: «Αυτό με τις offshore εταιρείες θα εκπέσει στον πρώτο που θα πάει στα ευρωπαϊκά δικαστήρια. Και θα γίνουμε για άλλη μια φορά ρεζίλι. Εφόσον δεν είναι παράνομη η offshore εταιρεία, πώς είναι παράνομος εκείνος ο οποίος συμμετέχει; Δεν καταλαβαίνω αυτή τη λογική. Δεν αντέχει» (12.5.2010).

Θεωρούσε μάλιστα τόσο ακραίο αυτό το μέτρο που το συνέκρινε με την περίοδο της Τρομοκρατίας στη Γαλλική Επανάσταση: «Φοβούμαι ότι σε αυτή την προσπάθεια να δώσουμε αίμα στην αρένα, μήπως έχουμε πογκρόμ και συμβεί αυτό που έγινε με τη Μαρία Αντουανέτα. Κόψανε το πρώτο κεφάλι, το δεύτερο κεφάλι, και μετά δεν ήξεραν πού να σταματήσουν. Και κόβανε κεφάλια επί εκατό ημέρες».

Μάλιστα στην ίδια συζήτηση ο ειδικός αγορητής του ΛΑΟΣ, Θάνος Πλεύρης, είχε διά μακρών επιχειρηματολογήσει κατά της συγκεκριμένης διάταξης. Και κατέληξε: «Μπορεί να μην αρέσει στα αυτιά μιας μάζας, γιατί θέλει απαγόρευση σε εξωχώριες, αλλά δεν τολμάτε να πείτε ότι εξωχώριες υπάρχουν και θα υπάρχουν και λειτουργούν, όχι απλώς με την ανοχή, αλλά με την πλήρη νομιμοποίηση της πολιτείας».

Ακολουθώντας την ίδια γραμμή, ο κ. Καρατζαφέρης είχε υπερασπιστεί τον Γιώργο Βουλγαράκη: «Χρειάζεται αίμα η αρένα; Αντε να ρίξουμε τον Βουλγαράκη επειδή είναι ο πιο επώνυμος, γιατί κανείς ή σχεδόν κανείς δεν ξέρει τους άλλους. Τον Βουλγαράκη τον ξέρουν, άρα όλα στον Βουλγαράκη. Οικογενειακή ευθύνη, επειδή συνέβη να είναι κάποιο μέλος της οικογενείας του. Αυτά τα είχε μόνο ο Χίτλερ. Επειδή είχε offshore εταιρείες; Είναι ο μόνος;» (28.6.2010).

Αλλά και για την αξιοποίηση των χρημάτων που έχουν βγει από την Ελλάδα (σε offshore ή μέσω άλλων μεθόδων) έχει φροντίσει ο κ. Καρατζαφέρης. Από το 2009 μιλά για κατάργηση του «πόθεν έσχες» («Καταργήστε για πέντε χρόνια το “πόθεν έσχες”, καταργήστε για πέντε χρόνια ό,τι τεκμήριο υπάρχει. Αυτός που έχει χρήματα στο σεντούκι θα πάει να τα κάνει σπίτι και αν έχει πολλά, θα τα κάνει βίλα»), για τη νομιμοποίηση του μαύρου χρήματος από το εξωτερικό («Είμαστε η χώρα με τις μεγαλύτερες καταθέσεις στην Ελβετία. Κάποια απ’ αυτά τα χρήματα μπορούν να έλθουν πίσω, κύριε Πρωθυπουργέ. Νομιμοποιήστε τα. Πώς; Πείτε: νομιμοποιώ όλα αυτά τα χρήματα, δεν με ενδιαφέρει πώς τα έβγαλες έξω, αρκεί να πάρεις ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου») και τη νομιμοποίηση της φοροδιαφυγής («Οσον αφορά την παραοικονομία, ξέρετε ότι υπάρχει ανάμεσά μας. Εγώ, αν ήμουν στη θέση σας, θα έκανα λίγο τα στραβά μάτια. Πρόσκαιρα θα έχανα κάποια έσοδα, στο τέλος όμως θα τα πάρω τα έσοδά μου», 12.2.2009).

Εδινε και εντολές

Επί κυβέρνησης Παπανδρέου ο κ. Καρατζαφέρης διαφωνούσε ακόμα και με το 5% που θεσπίστηκε για να φορολογηθούν τα χρήματα που επιστρέφουν (17.3.2011), ενώ επί Παπαδήμου, ως συγκυβερνών, έδινε εντολές: «Καταργήστε το πόθεν έσχες στην οικοδομή και μην αστυνομεύετε τα λεφτά που θα έρθουν από το εξωτερικό. Ούτε φορολογίες ούτε τίποτα» (6.12.2011).

Γνωρίζουμε ότι οι συμβουλές αυτές του κ. Καρατζαφέρη έχουν ενταχθεί σε μεγάλο βαθμό στη μνημονιακή πολιτική. Δίκιο έχει λοιπόν να παραπονείται που έγινε ο ίδιος στόχος, ενώ οι ιδέες του θριαμβεύουν.

http://eleutheriellada.wordpress.com/

Ο Ελληνικός Λαός οφείλει να βρίσκεται σε εγρήγορση

Σε μια περίοδο όξυνσης των περιφερειακών, ακόμη, στρατιωτικοπολιτικών συγκρούσεων, φυσική απόρροια της εντεινόμενης διεθνώς καπιταλιστικής κρίσης, η εθνοκαπηλία του κυβερνητικού μπλοκ σε συνδυασμό με εθελότυφλους ψευτοδιεθνιστές συνιστούν ένα εκρηκτικό μείγμα.

Από τη μια λοιπόν οι αδίστακτοι εκποιητές του εθνικού πλούτου, δημοσίου και ιδιωτικού, οι υποσκάπτοντες τη λαϊκή κυριαρχία, θα αξιοποιήσουν όποια ευκαιρία τους δώσει ο τουρκικός επεκτατισμός, ώστε να διασφαλίσουν την πολιτική τους επιβίωση, για όσο διάστημα, με όποιο κόστος.

Από την άλλη οι στρουθοκαμηλίζοντες αρνητές των πραγματικών κινδύνων που επισκιάζουν το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας και την ακεραιότητα της χώρας, θολώνουν το κοινωνικό κίνημα και δεν διευκολύνουν τη ριζοσπαστικοποίησή του, τη μετατροπή του σε διεκδικητικό, ώριμο πολιτικό υποκείμενο.

Ως Σοσιαλιστική Προοπτική, έχουμε μιλήσει εδώ και καιρό για τον κίνδυνο της κοινωνικής καταστροφής. Έχουμε καταδείξει και στηλιτεύσει το σταδιακό εκχυδαϊσμό και τον εκφασισμό της ελληνικής κοινωνίας. Για μια ακόμη φορά αισθανόμαστε την ανάγκη να κρούσουμε τον κώδωνα του κινδύνου:

- αφενός, μιας πολιτειακής εκτροπής που θα προκαλέσουν οι πρόθυμοι αποδομητές της ελληνικής δημοκρατίας, η καταχρηστικά επιμένουσα κυβέρνηση των τοποτηρητών της νεοφιλελεύθερης διεθνούς,

- αφετέρου, μιας εθνικής καταστροφής και μιας περαιτέρω κοινωνικής οπισθοδρόμησης.

Ακούραστα συνεχίζουμε.

Καλούμε όλες τις ριζοσπαστικές, προοδευτικές, δημοκρατικές, λαϊκές δυνάμεις σε μια μετωπική συμπόρευση, σε έναν αγώνα, καταρχήν υπεράσπισης και στη συνέχεια διεκδίκησης.

Καλούμε τον Ελληνικό Λαό να βρίσκεται σε εγρήγορση, αφυπνισμένος από τις ιστορικές εμπειρίες του, έτοιμος να αποτρέψει τους πονηρούς που αλληθωρίζουν προς αντιδημοκρατικά, αντισυνταγματικά σενάρια.

Τον καλούμε να είναι έτοιμος να υπερασπισθεί τη δημοκρατία και τα λαϊκά δίκαια. Είναι μια από τις ιστορικές στιγμές που ο κίνδυνος της οπισθοδρόμησης μπορεί να μετατραπεί σε ριζοσπαστική αλλαγή.

www.sosialistiki-prooptiki.gr

Δελτίο Τύπου Μ.Μπόλαρη - Τροπολογία για την αναστολή πλειστηριασμών κύριας κατοικίας‏

Τροπολογία για την αναστολή πλειστηριασμών κύριας κατοικίας κατέθεσαν οι Ανεξάρτητοι Δημοκρατικοί Βουλευτές, Μάρκος Μπόλαρης, Θεόδωρος Παραστατίδης, Χρυσούλα Γιαταγάνα, Πέτρος Τατσόπουλος, Κωνσταντίνος Γιοβανόπουλος, Πάρις Μουτσινάς, Ραχήλ Μακρή, Βασίλης Καπερνάρος, Τσαμπίκα Ιατρίδη, Μίμης Ανδρουλάκης, Θεοδώρα Τζάκρη, Γιάννης Κουράκος, Γιώργος Νταβρής, ΓιώργοςΚασαπίδης, Οδυσσέας Βουδούρης, Χρήστος Αηδόνης, ζητώντας την παράταση ισχύος του άρθρου 2 του Ν.4224/2013 έως την 31.12.2015.

Οι βουλευτές επισημαίνουν πως η ψήφιση του άρθρου 2 του Ν. 4224/2013 παρείχε σχετική προστασία απαγορεύοντας τους πλειστηριασμούς ακινήτων οφειλετών, που χρησιμεύουν ως πρώτη κατοικία, όμως εν τω μεταξύ κατά την διάρκεια του 2014, λόγω της συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης, αυξήθηκαν δραματικά τα δάνεια των ιδιωτών που βρίσκονται σε καθυστέρηση. Υπογραμμίζοντας πως η περαιτέρω αυτή δυσμενής κατάσταση θέτει σε άμεσο κίνδυνο να οδηγηθούν σε αναγκαστική εκποίηση μέσω πλειστηριασμών δεκάδες χιλιάδες ακίνητα που αποτελούν κύρια κατοικία, υποστηρίζουν πως αυτή θα είναι η άμεση συνέπεια του τερματισμού στις 31.12.2014 της ελάχιστης προστασίας που παρέχει το άρθρο 2 του Ν.4224/2013. Για τον λόγο αυτό, οι καταθέτοντες βουλευτές τονίζουν πως καθίσταται επιτακτική, άμεσα και επείγουσα η περαιτέρω επέκταση της ισχύος του ως άνω άρθρου και της προστασίας που παρέχει έως τουλάχιστον την 31.12.2015.

Οι Ανεξάρτητοι Δημοκρατικοί Βουλευτές που υπογράφουν την τροπολογία, καλούν την κυβέρνηση να την κάνει άμεσα δεκτή και να αποδείξει στην πράξη ότι όσα διαρρέονται για την πρόθεσή της να προστατευθεί περαιτέρω η πρώτη κατοικία από τους πλειστηριασμούς είναι αληθής.

Markos Bolaris

Finacial Times: “Το ευρώ καταρρέει, η λιτότητα μένει”

Γνωστός αρθρογράφος των Financial Times υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει καμία ελπίδα οικονομικής ανάκαμψης στην Ευρώπη ενώ εκφράζει ανησυχίες που εξεργμένοι εκλογείς καθορίζουν το αύριο της ευρωζώνης.

Την άποψη πως σήμερα οι πιθανότητες διάλυσης του ευρώ είναι περισσότερες από ότι ήταν στην κορύφωση της κρίσης, διατυπώνει ο γνωστός αρθογράφος των Financial Times Βόλφγκανγκ Μίνχαου, αμφισβητώντας την παγιωμένη θέση των ευρωπαϊκών φορέων χάραξης πολιτικής ότι η επιβίωση του ευρώ δεν τίθεται πλέον σε αμφιβολία.

«Δεν έχω την παραμικρή ιδέα ποια ήταν η πιθανότητα διάλυσης του ευρώ κατά τη διάρκεια της κρίσης. Αλλά είμαι βέβαιος ότι η πιθανότητα είναι υψηλότερη σήμερα. Πριν από δύο χρόνια όσοι έκαναν προβλέψεις είχαν την ελπίδα μιας ισχυρής οικονομικής ανάκαμψης. Τώρα ξέρουμε ότι δεν συνέβη, ούτε πρόκειται να συμβεί» σημειώνει χαρακτηριστικά ο Μίνχαου.

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει πριν από δύο χρόνια, η Ευρωζώνη δεν ήταν προετοιμασμένη για μια οικονομική κρίση, αλλά τουλάχιστον οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής αποκρίθηκαν στην αντιμετώπιση της απειλής με τη δημιουργία μηχανισμών.

Ωστόσο, σήμερα, η Ευρωζώνη δεν έχει έναν μηχανισμό για να αμυνθεί κατά μιας παρατεταμένης ύφεσης, ενώ επιπρόσθετα ο αρθογράφος των FT υποστηρίζει πως σε αντίθεση με πριν από δύο χρόνια, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής δεν έχουν καμία όρεξη να δημιουργήσουν έναν τέτοιο μηχανισμό σήμερα.

«Οι βασικοί πρωταγωνιστές σήμερα δεν είναι οι διεθνείς επενδυτές, αλλά οι εξεγερμένοι εκλογείς που πιθανόν να ψηφίσουν μια νέα γενιά ηγετών και οι οποίοι εμφανίζονται πρόθυμοι να υποστηρίξουν περιφερειακές κινήσεις ανεξαρτησίας» επισημαίνει ο Μίνχαου και φέρνει ως παράδειγμα την ενδυνάμωση της Μαρί Λεπέν στη Γαλλία, του Μπέπε Γκρίλο στην Ιταλία.

«Στην Ελλάδα, ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα του, προηγούνται στις δημοσκοπήσεις. Έτσι κάνει και το Podemos στην Ισπανία, με τον τρομερό νεαρό ηγέτη του Πάμπλο Ιγκλέσιας» υπογραμμίζει ο αρθογράφος.

Υποστηρίζει πως η λιτότητα «ήρθε για να μείνει» στη ζώνη του ευρώ, ενώ δεν εμφανίζεται αισιόδοξος για τις μελλοντικές αποφάσεις πολιτικής της ΕΚΤ, αναμένοντας παρά μόνον ένα μικρό πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης.

Τέλος, σχολιάζοντας την εμμονή των Ευρωπαίων στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις; σημειώνει πως αυτές είναι μεν θετικές, αλλά δεν θα αυξήσουν την εγχώρια ζήτηση.

http://eleutheriellada.wordpress.com/

Ανακαλύψτε τις τροφές και τα ροφήματα της μακροζωίας

Όλοι αναζητούν φυσικούς τρόπους για να διατηρήσουν τη νεότητα και την καλή τους υγεία. 
Και η διατροφή μπορεί να αποτελέσει ένα σημαντικό σύμμαχο σε αυτή την προσπάθεια. Άλλωστε όπως μας λένε οι ειδικοί, ο τρόπος που τρώμε μπορεί να βελτιώσει τον τρόπο που γερνάμε. Και μια σωστή διατροφή μπορεί να καθυστερήσει τη γήρανση, ενισχύοντας τους εσωτερικούς μηχανισμούς άμυνας του οργανισμού.

Ο κυριότερος από αυτούς είναι τα αντιοξειδωτικά του συστήματα, οι αντιοξειδωτικές ουσίες, με κυριότερες από αυτές διάφορα καροτενοειδή όπως το β-καροτένιο, η λουτείνη, το λυκοπένιο, η βιταμίνη C, η βιταμίνη Ε, το σελήνιο, τα διάφορα φλαβονοειδή, χλωρογενικά οξέα που βρίσκουμε κυρίως στον καφέ κ.α..
Τί θα πρέπει λοιπόν να περιλαμβάνει μια αντιγηραντική διατροφή;

- Σίγουρα πολλά φρούτα και λαχανικά.
- Ελαιόλαδο. 
- Πολλά αρωματικά στο φαγητό μας. 
- Ξηρούς καρπούς όπως τα καρύδια
- Ροφήματα όπως ο καφές.

 Ο καφές αποτελεί τα τελευταία χρόνια αντικείμενο έντονου ερευνητικού ενδιαφέροντος, λόγω των σημαντικών επιδράσεων του στην καλή μας υγεία. Μία από τις σημαντικότερες ανακαλύψεις που έγιναν τελευταία σχετικά με τον καφέ είναι η παρουσία σε αυτών ουσιών με ισχυρή αντιοξειδωτική δράση. Κυριότερες από αυτές είναι τα χλωρογενικά οξέα.

Τα ισχυρά αυτά αντιοξειδωτικά συστατικά φαίνεται σήμερα από πολλές μελέτες ότι σχετίζονται με σημαντικά οφέλη για την υγείας μας. Οι ειδικοί τονίζουν μάλιστα ότι ένα φλιτζάνι για παράδειγμα ελληνικού ή στιγμιαίου καφέ, έχει ισχυρότερο αντιοξειδωτικό περιεχόμενο ακόμη και από ροφήματα που θεωρούνται κατεξοχήν αντιοξειδωτικά, όπως για παράδειγμα το πράσινο τσάι (στην αντίστοιχη ποσότητα).
- Για γλυκό μαύρη σοκολάτα ή χαλβά από ταχίνι. 
Κι αν θέλετε να πιείτε λίγο αλκοόλ επιλέξτε κόκκινο κρασί, πάντα με μέτρο.
http://www.neadiatrofis.gr/

«Θρίλερ» και πάλι με την ημερομηνία επιστροφής της τρόικας στην Ελλάδα

Άγνωστη παραμένει η ημερομηνία κατά την οποία θα επιστρέψει η τρόικα στην Ελλάδα για τις διαπραγματεύσεις με την κυβέρνηση. Ωστόσο, ο στόχος της είναι να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση του προγράμματος μέχρι και τις 8 Δεκεμβρίου.

Συγκεκριμένα, η εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Μίνα Αντρέεβα, σε δηλώσεις της είπε ότι στόχος είναι να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση του προγράμματος από την τρόικα έως το Eurogroup της 8ης Δεκεμβρίου, αλλά απαντώντας σε σχετική ερώτηση, είπε ότι για να επιστρέψει η τρόικα στην Αθήνα απαιτείται περαιτέρω πρόοδος σε ορισμένα ζητήματα, όπως στον προϋπολογισμό του 2015, τα «κόκκινα» δάνεια, την είσπραξη των φόρων και άλλες πηγές δημοσίων εσόδων.

Επίσης, είπε ότι το τελευταίο Eurogroup συζήτησε με θετικό τρόπο για το μέλλον του προγράμματος στήριξης της Ελλάδας και για τα επόμενα βήματα. Σημείωσε ακόμη ότι ο επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων Πιέρ Μοσκοβισί χαιρέτησε την άποψη που εξέφρασαν οι ελληνικές αρχές για την άμεση αντιμετώπιση βασικών θεμάτων με στόχο τη βιώσιμη ανάκαμψη της οικονομίας.

Επιστροφή ίσως και μέσα στο Σαββατοκύριακο

Πάντως, σύμφωνα με πηγές από τις Βρυξέλλες, τις οποίες επικαλείται το ΑΜΠΕ, η τρόικα θα επιστρέψει στην Αθήνα, καλώς εχόντων των πραγμάτων, εντός των προσεχών ημερών, ενδεχομένως και μέσα στο Σαββατοκύριακο. Συγκεκριμένα, Ευρωπαίος αξιωματούχος ανέφερε πως η τρόικα αναμένει εντός της εβδομάδας τις απαντήσεις των ελληνικών αρχών σε μια σειρά από ζητήματα που έχουν τεθεί και αμέσως μετά οι επικεφαλής της προτίθενται να επιστρέψουν στην Αθήνα για τη συνέχιση των διαβουλεύσεων, στο πλαίσιο της πέμπτης αξιολόγησης. Ο ίδιος αξιωματούχος υπογράμμισε την ανάγκη να κλείσει θετικά η αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος έως το τέλος του έτους, τονίζοντας πως η Ελλάδα πρέπει να επιταχύνει τις προσπάθειές της. Σημείωσε δε ότι ο χρόνος πιέζει και ότι ως το τέλος του έτους απομένουν μόνο δύο συνεδριάσεις του Eurogroup – στα τέλη Νοεμβρίου και στις 8 Δεκεμβρίου.

Υπενθύμισε, εξάλλου, πως θα πρέπει να υιοθετηθούν αποφάσεις από ορισμένα εθνικά κοινοβούλια. «Αν δεν είναι φιλόδοξη η ολοκλήρωση της πέμπτης αξιολόγησης θα είναι αρκετά δύσκολο να πεισθούν κάποια κράτη – μέλη για συνέχιση της χρηματοδότησης της ελληνικής οικονομίας», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Ευρωπαίος αξιωματούχος

Σε ό,τι αφορά τα θέματα της διαπραγμάτευσης που παραμένουν «ανοιχτά», ο ίδιος αξιωματούχος τόνισε ότι θα μπορούσε να υπάρξει μια «σχετική ελαστικότητα» από την πλευρά των κρατών - μελών, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο μεταφοράς της εφαρμογής ορισμένων θεμάτων στο 2015.

Αν και παραδέχτηκε ότι η τρόικα κατανοεί ως έναν βαθμό πως δεν μπορούν να γίνουν τα πάντα μέσα σε τρεις εβδομάδες, επεσήμανε την ανάγκη να υπάρξει σαφές χρονοδιάγραμμα.

Τέλος, ο Ευρωπαίος αξιωματούχος ανέφερε ότι η τρόικα δεν είναι πλήρως ικανοποιημένη από το σχέδιο του προϋπολογισμού για το 2015, καθώς εκτιμά ότι υπάρχει δημοσιονομικό κενό. Ο ίδιος τόνισε ότι το όποιο δημοσιονομικό κενό του προϋπολογισμού θα αυξήσει τις χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας για το 2015 και ανέφερε ότι ως το τέλος του έτους θα πρέπει να έχει λυθεί και το ζήτημα της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους. 

http://www.eklogika.gr/

Φρένο από ΔΝΤ στη χαλάρωση

Ανώμαλη προσγείωση στην πραγματικότητα αναγκάστηκε να κάνει η κυβέρνηση μετά τις ασφυκτικές πιέσεις που δέχεται το τελευταίο διάστημα από τους δανειστές. Είναι χαρακτηριστικό ότι από το κυβερνητικό αφήγημα του «όχι νέο Μνημόνιο, όχι άλλη τρόικα, όχι περισσότερες δεσμεύσεις» η κυβέρνηση οδηγείται από τους εταίρους-δανειστές στην υπογραφή ενός ακόμα Μνημονίου, το οποίο θα περιλαμβάνει και νέο Μνημόνιο και νέες δεσμεύσεις και την παρουσία της τρόικας στην Αθήνα για την αξιολόγηση του προγράμματος. Φρένο από ΔΝΤ στη χαλάρωση  Η Κριστίν Λαγκάρντ άλλαξε ρότα και ξεκαθαρίζει στην Ανγκελα Μέρκελ ότι πρέπει να βάλει την Ελλάδα σε νέα εποπτεία Μετά την αποτυχημένη επιχείρηση «άτακτης εξόδου» από το Μνημόνιο, και μάλιστα χωρίς να υπάρχει έτοιμο σχέδιο, η κυβέρνηση βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο, χάνοντας ακόμα και τους όψιμους συμμάχους που είχε αποκτήσει το τελευταίο διάστημα. Διασταυρωμένες πληροφορίες αναφέρουν ότι παρά την αρχική στήριξη που είχε δείξει στο ελληνικό σχέδιο για έξοδο στις αγορές, ώστε να καλύψει τις χρηματοδοτικές της ανάγκες, η Γερμανίδα καγκελάριος, Ανγκελα Μέρκελ, άλλαξε άρδην τη στάση της, ξεκαθαρίζοντας στο μέγαρο Μαξίμου ότι η Ελλάδα θα πρέπει να αποδεχθεί τουλάχιστον για ακόμα ένα χρόνο την υπογραφή νέου Μνημονίου. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, η στάση των δανειστών άλλαξε εξαιτίας της αντίδρασης που είχαν οι αγορές μετά την ανακοίνωση των ελληνικών προθέσεων για απαγκίστρωση από την τρόικα, από τη στιγμή μάλιστα που αυτές δεν συνοδεύονταν με συγκεκριμένο σχέδιο. Οι πιέσεις για την υπογραφή ενός ακόμα Μνημονίου με την Ελλάδα ξεκίνησαν από την πλευρά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και αποδέκτης έγινε ακόμα και η κ. Μέρκελ. Οπως αναφέρουν πηγές από την πλευρά των δανειστών, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν είδε με καλό μάτι τη διαφαινόμενη πρόθεση του Βερολίνου να παρέχει στήριξη στα ελληνικά σχέδια. Η αντίδραση από την πλευρά της Ουάσιγκτον ήταν άμεση, προερχόμενη μάλιστα από τα υψηλότερα κλιμάκια του Ταμείου, στέλνοντας μήνυμα ότι το ΔΝΤ δεν επιθυμεί ούτε την πλήρη αποχώρησή του από την Ελλάδα, ενώ παράλληλα δεν πιστεύει ότι μπορεί να τερματιστεί η εποπτεία της ελληνικής Οικονομίας πριν η Αθήνα μπορέσει να βγει στις αγορές χωρίς να υπάρχει κίνδυνος. Υπό αυτές τις συνθήκες, οι Ευρωπαίοι αύξησαν την πίεση προς την Ελλάδα, ρίχνοντας στο τραπέζι δύο πιθανές λύσεις σε σχέση με την «επόμενη ημέρα». Η πρώτη ήταν η Αθήνα να τρέξει το σύνολο των προαπαιτούμενων δράσεων που απομένουν μέχρι το τέλος του χρόνου, ώστε να λάβει το «πράσινο φως» από το Eurogroup της 8ης Δεκεμβρίου για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης. Στη συνέχεια, οι δανειστές θα παρουσιάσουν τη νέα γραμμή χρηματοδότησης η οποία θα παρέχει το δίχτυ ασφαλείας που χρειάζεται η ελληνική οικονομία ώστε να επιστρέψει στις αγορές. Ωστόσο, το νέο πρόγραμμα θα πρέπει να συνδυάζεται με νέες δεσμεύσεις και ορόσημα, η τήρηση των οποίων θα ελέγχεται κάθε τρίμηνο από την τρόικα, η οποία θα ενημερώνει τους δανειστές για την πρόοδο του προγράμματος. Η δεύτερη λύση είναι η παράταση του υφιστάμενου προγράμματος μέχρι η Αθήνα να ολοκληρώσει τις υποχρεώσεις της απέναντι στους δανειστές, ώστε να μην χάσει τις υπόλοιπες δόσεις των Ευρωπαίων. Αυτό, ωστόσο, θα σημαίνει ότι χάνεται το ορόσημο της «επόμενης ημέρας», καθυστερώντας ακόμα περισσότερο και τις διαπραγματεύσεις για το χρέος. Σε αυτό το κλίμα ήταν και οι δηλώσεις του επικεφαλής του ESM, Κλάους Ρέγκλινγκ, ο οποίος τόνισε ότι η διευθέτηση που προωθεί για την Ελλάδα το Eurogroup, με την παροχή από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας μίας προληπτικής πιστωτικής γραμμής, περνά μέσα από την ολοκλήρωση της τρέχουσας αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος. Σε συνέντευξη στην κυπριακή εφημερίδα «Πολίτης», ο κ. Ρέγκλινγκ θέτει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα: «Αν όχι στο επόμενο Eurogroup, της 8ης Δεκεμβρίου, οπωσδήποτε μέχρι το τέλος του χρόνου θα πρέπει να υπάρξει συμφωνία». Διαφορετικά, όπως λέει, θα πρέπει να επιστραφούν τα αδιάθετα ποσά του ελληνικού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ), ενώ δεν θα εκταμιευτεί και η δόση 1,8 δισ. ευρώ από τον EFSF. Σχολιάζοντας το θετικό σενάριο της επίτευξης συμφωνίας, αναφέρει ότι «θα βελτιώσει σημαντικά την ψυχολογία της αγοράς προς την Ελλάδα και θα ανοίξει το δρόμο για μια σταθερή και βιώσιμη ανάκαμψη». Αναφορικά με τις νέες πιέσεις, αυτή τη φορά από τον κ. Ρέγκλινγκ, κύκλοι του υπουργείου Οικονομικών έλεγαν ότι εκτιμούν πως συμφωνία θα υπάρξει και θα γίνει εγκαίρως, χαρακτηρίζοντας τις δηλώσεις ένα τυπικό επιχείρημα βγαλμένο από τη συμφωνία που ήδη υπάρχει. Πρόσθεταν μάλιστα ότι όλες οι πλευρές ανασύρουν τα τυπικά τους επιχειρήματα, ασκώντας τη μέγιστη δυνατή πίεση σε όλα τα θέματα σε αυτή την τελική ευθεία της διαπραγμάτευσης.
http://papaioannou-giannis.net/