ΔΕΝ ήταν ξαφνική ιδέα που σφηνώθηκε στο μυαλό
του (κάθε) έλληνα. Καλλιεργήθηκε σε βάθος χρόνου
προς τα πίσω, για να πάει την Ελλάδα…μπροστά. Για
τους φοροδιαφεύγοντες μιλάμε
που…αναβαθμίστηκαν σε φοροκλέφτες. Είδαν τον
διπλανό τους να «προκόβει», την ατιμωρησία, το
μέσον, ευθυγραμμίστηκαν στην πεπατημένη κι όποιος αντέξει.
ΚΑΙ δεν άντεξε η Ελλάδα της κρίσης και των μνημονίων. Βάλε και το
(αφορολόγητο) φαγοπότι με τους κλεφταράδες να σέρνουν το χορό, ρίξε
μια ματιά και στα…Λονδίνα του Γριβέα, μέτρα τα αφορολόγητα της
Ελβετίας και δεν θα’ χεις απορίες.
ΚΑΙ ποιος απόμεινε έξω απ’ το χορό; Οι του δημοσίου. Ελεγχόμενοι
φορολογικά (με μαθηματική ακρίβεια), αλλά και με το «μαγαζί» στη διάθεσή τους, να το κατακλέβουν επιτήδειοι, από άλλους δρόμους. ΚΑΙ για τους δρόμους, σχολεία και υγεία; Ότι, περίσσεψε απ’ το
συλημένο ταμείο. Με πενταροδεκάρες «κατά βούληση», τεχνητούς