Του Κώστα Λουλουδάκη
Είναι γενική η αδυναμία των περισσότερων να νιώσουν θέληση και βούληση ώστε να τοποθετήσουν τους εαυτούς τους σε ρόλο ρυθμιστή της ζωής τους. Ο περισσότερος κόσμος, αυτό το ασχημάτιστο πλήθος που είναι ανίκανο να δώσει μορφή στην μοίρα του, βρίσκεται σε μια κατάσταση παθητικού φόβου. Ενός φόβου που περιορίζει τις προσδοκίες στο να κατορθώνει κανείς την ενστικτώδη και χυδαία επιβίωση. Δεν είναι υπερβολή να υποστηρίξω πως κάθε μέρα γεννιούνται καινούργιοι φόβοι σε τέτοιο βαθμό που σε λίγο το μόνο που θα νοιάζει τους ανθρώπους θα είναι να καταφέρουν να φτάσουν στην επόμενη μέρα. Στην επόμενη μέρα, όμως, εξακολουθούν να ζουν οι άμεσες αόρατες