ΔΝΤ: Η μακροβιότητα υπονομεύει τα δημόσια οικονομικά μεγέθη

Η επιμήκυνση του προσδόκιμου όρου ζωής φέρει κινδύνους για τα συνταξιοδοτικά συστήματα των ανεπτυγμένων οικονομιών, επισημαίνει σε έκθεση του το ΔΝΤ, επαναφέροντας στο προσκήνιο την πρόταση για αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.
Στην εξαμηνιαία έκθεση που δημοσιοποίησε το Ταμείο και τιτλοφορείται ως «η χρηματοπιστωτική σταθερότητα παγκοσμίως», τονίζεται ότι «οι υποθέσεις που διατυπώνονται γενικώς για την αξιοποίηση όσων δεσμεύσεων έχουν αναληφθεί στο πεδίο των συντάξεων ενδέχεται να μην έχουν συνυπολογίσει με κατάλληλο τρόπο αυτήν την αύξηση της μακροβιότητας στο μέλλον».
Παράλληλα, στην έκθεση υπογραμμίζεται πως «εάν στη διάρκεια του 2050 το προσδόκιμο έχει πλέον αυξηθεί κατά μέσον όρο μια ολόκληρη τριετία το κόστος από τη γήρανση, που ήδη είναι υψηλό, θα ανατιμηθεί σε ποσοστό 50%». Σε παγκόσμιο επίπεδο, αυτό σημαίνει δεκάδες τρισεκατομμύρια αμερικανικά δολάρια επιπλέον συνταξιοδοτικό κόστος. Η αύξηση κατά μία τριετία του βίου και κατά το παρελθόν υπολογίστηκε στις μελέτες ως επιπλέον κόστος για τους ασφαλιστικούς οργανισμούς, όμως στην πράξη αυτή αποδείχθηκε κατώτερη της πραγματικής εξέλιξης».
Από οικονομικής φύσεως πρέπει να επιστήσουμε τη προσοχή μας στο ζήτημα, υποστηρίζει το ΔΝΤ στην έκθεση, ενώ εκτιμά ότι «το ενδεχόμενο μακροβιότητας θα υπονομεύσει τα δημόσια οικονομικά μεγέθη κατά τα ερχόμενα έτη και δεκαετίες, περιπλέκοντας πολύ την προσπάθεια από τις κυβερνήσεις, να σταθεροποιηθούν ξανά τα θεμελιώδη μεγέθη των κρατικών προϋπολογισμών».
Απευθυνόμενο και στα κράτη – μέλη της ΕΕ υπογραμμίζεται ότι οι εκάστοτε κυβερνήσεις πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψιν τους αυτό το μελλοντικό ενδεχόμενο και να προσπαθήσουν να βρουν
μεθόδους να αντιμετωπίσουν αυτό το πρόβλημα.
Ουσιαστικά, το Ταμείο προτείνει πως «η βέλτιστη πολιτική έγκειται στη σύνδεση του δικαιώματος συνταξιοδότησης με την πραγματική εξέλιξη της μακροβιότητας, κατά προτίμηση μέσω αυτοματοποιημένων αναπροσαρμογών, ή και περιοδικών αναπροσαρμογών στη βάση ενός μαθηματικού τύπου, ώστε να αποτρέπονται οι ατέρμονοι δημόσιοι διάλογοι για να δοθεί η λύση στο ζωτικής σημασίας θέμα».
to pontiki