Τσίπρας 2.0: Τα πέντε στοιχεία που θα τον κρίνουν

Η πολιτική είναι γεμάτη από επιστροφές. Κάποιες θριαμβευτικές, άλλες αποτυχημένες. Και οι μπίζνες το ίδιο. Η μνήμη κρατά τις πρώτες, τις υπόλοιπες τις σβήνει. Ο Αλέξης Τσίπρας το γνωρίζει αυτό και μάλλον το είχε στο μυαλό του προτού ακόμη αποφασίσει να κάνει το sabbatical του, έπειτα από τη συντριβή του 2023. Στην Ιστορία, όσοι κατάφεραν πραγματικό comeback ακολούθησαν έναν συγκεκριμένο δρόμο. Η Apple του Στιβ Τζομπς, πoυ από «90 μέρες πριν από τη χρεοκοπία», βρέθηκε στην κορυφή του κόσμου εστιάζοντας σε «λίγα και πάρα πολύ καλά», η LEGO, που όταν επεκτάθηκε σε πάρκα κ.λπ. βρέθηκε να χάνει 1 εκατ. δολάρια τη μέρα και ξαναβρήκε την υγειά της όταν επέστρεψε στα τουβλάκια-πυρήνα της, η Burberry, που από κουρασμένο brand έγινε σύγχρονο σύμβολο, ο Ρόμπερτ Ντάουνι τζούνιορ, που από

τις ουσίες και τη φυλακή έφτασε να γίνει κεντρικό πρόσωπο της Marvel και από τους πιο ακριβοπληρωμένους του Χόλιγουντ, ο Μάικλ Τζόρνταν, που επέστρεψε στο ΝΒΑ έπειτα από την περιπέτεια του μπέιζμπολ και σάρωσε. Ακόμη και στο πολιτικό επίπεδο, σε διαφορετικές εποχές και συνθήκες, είδαμε προσωπικότητες όπως ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Αντώνης Σαμαράς να επιστρέφουν μετά από βαριές ήττες και κρίσεις ηγεσίας. Ολες αυτές οι ιστορίες επιτυχημένου «comeback» έχουν πέντε κοινά στοιχεία. Πρώτον, νέο αφήγημα. Οσοι επέστρεψαν, ξεκαθάρισαν ποιοι είναι μετά την πτώση. Χωρίς αυτό καμία επιστροφή δεν αποκτά νόημα. UnmuteRemaining Time -0:01   Fullscreen Advertisement: 0:20 Δεύτερον, επιστροφή στον πυρήνα. Ξεκαθάρισμα, που σημαίνει λιγότεροι, και όχι επέκταση. Τρίτον, αλλαγή κουλτούρας. Δεν φτάνει το «νέο» μήνυμα, χρειάζεται νέα λειτουργία. Τέταρτον, αξιοποίηση του τραύματος. Η αποτυχία γίνεται κεφάλαιο, όχι βάρος. Πέμπτον, μια πράξη-τομή. Κάτι που δείχνει ότι η νέα εποχή δεν είναι λόγια του αέρα, αλλά εφαρμογή ενός σχεδίου. Με αυτά τα κριτήρια, η απόπειρα επιστροφής του Τσίπρα έχει μπροστά της σαφή εμπόδια και ανοιχτά ερωτήματα. Στο αφήγημα: Η ομιλία του στο «Παλλάς» δεν έδωσε ξεκάθαρη νέα ταυτόητα. Τι εκπροσωπεί σήμερα; Τι διαφορετικό φέρνει μετά την ήττα του 2019 και τη συντριβή του 2023; Ποια ακριβώς είναι η νέα εκδοχή του; Είναι ο ηγέτης του 2015 που διεκδικεί μια δεύτερη ευκαιρία ή ένας πολιτικός που αναμετράται δημόσια με τα λάθη του και θέτει άλλους κανόνες συμμετοχής στο μέλλον; Στον πυρήνα: Μπορεί να υπάρξει νέα βάση πάνω στην οποία θα κτιστεί κάτι βιώσιμο; Τι σημαίνει στην πράξη η «αυτο-oργάνωση» που ευαγγελίζεται ο πρώην πρωθυπουργός; Η ανάκτηση/δημιουργία του πυρήνα είναι προϋπόθεση για κυβερνησιμότητα. Στην κουλτούρα: Ο Τσίπρας υπήρξε ο απόλυτος αρχηγός σε ένα μοντέλο υπερπροσωποποίησης που τελικά οδήγησε σε διάσπαση και κατάρρευση. Μπορεί να αλλάξει αυτό που δημιούργησε ο ίδιος; Θέλει ή, όπως όλα δείχνουν, ακολουθεί τον ίδιο δρόμο; Στο τραύμα: Οι ευθύνες του για αυτό που περιέγραψε ότι είναι σήμερα «η δημοκρατική παράταξη» είναι τεράστιες. Ο,τι έκανε και ό,τι επέτρεψε (ή δεν απέτρεψε) να συμβεί οδήγησαν τον χώρο σε διάσπαση και το κόμμα του σε ιστορική συρρίκνωση. Μπορεί να μιλήσει καθαρά γι’ αυτό; Το τραύμα, για να επουλωθεί, πρέπει να ενσωματωθεί, όχι να αποσιωπηθεί. Στην πράξη-τομή: Τι θα σηματοδοτήσει την «επιστροφή» πέρα από την «Ιθάκη»; Μια νέα πλατφόρμα; Νέα πρόσωπα; Ενα νέο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας; Χωρίς συγκεκριμένη κίνηση, κάθε απόπειρα μένει στο κενό. Μια δομημένη πρόταση για την αντιπολίτευση και τη διακυβέρνηση θα ήταν το καλύτερο – ποιος ξέρει, ίσως στο επόμενο βιβλίο του… ΟΚ, η κυβέρνηση έχει φθορά, το ΠΑΣΟΚ δεν πείθει και η Αριστερά βρίσκεται στη μεγαλύτερη κρίση της από τη Μεταπολίτευση. Σε τέτοιες συνθήκες, μια επιστροφή Τσίπρα θα βρει ακροατήριο. Το ερώτημα όμως δεν είναι αν μπορεί να ξαναμπεί στο προσκήνιο. Αυτό ήδη συμβαίνει. Το πραγματικό ερώτημα είναι αν μπορεί να το κάνει με όρους κυβερνησιμότητας, θεσμικότητας και αξιοπιστίας. Αν μπορεί να επαναπροσδιορίσει ρόλο, τρόπο λειτουργίας και πολιτικό περιεχόμενο. Αν μπορεί να πείσει ότι η νέα εκδοχή του είναι πιο ώριμη, πιο καθαρή και πιο εφαρμόσιμη από την προηγούμενη. Οι επιτυχημένες επιστροφές, αλλά και το θυμικό των ψηφοφόρων στην Ελλάδα, μας δείχνουν πως τίποτα δεν αποκλείεται. Μας δείχνουν όμως και κάτι ακόμη: ότι η επιτυχία δεν είναι ποτέ επανάληψη του παλιού εαυτού. Είναι μια δεύτερη εκδοχή, συνήθως πιο απαιτητική και πιο δύσκολη. Αυτό θα κρίνει και το «comeback» του Τσίπρα. Αν έχει πράγματι δεύτερη εκδοχή. Ή αν απλώς επιχειρεί να ξαναφορέσει την πρώτη. 

https://www.protagon.gr/apopseis/tsipras-2-0-ta-pente-stoixeia-pou-tha-to-krinoun-44343269625