Πρωταθλήτρια στην επιδείνωση των δεικτών κοινωνικής προστασίας η Ελλάδα

Μεγάλα πλήγματα έχει δεχθεί την τελευταία οκταετία το κοινωνικό κράτος, κι όχι μόνο στην Ελλάδα. Θύμα των περιοριστικών πολιτικών που έχουν επιβληθεί πανευρωπαϊκά, οι δείκτες κοινωνικής προστασίας έχουν παρουσιάσει επιδείνωση από το 2008 μέχρι σήμερα.

Του Χρήστου Πραμαντιώτη

Αυτό πιστοποιεί η ετήσια έκθεση της Επιτροπής Κοινωνικής Προστασίας που δημοσιεύθηκε χθες 7/11/2017 και η οποία συμπεραίνει ότι η κοινωνική κατάσταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει ανακάμψει ακόμη από την οικονομική κρίση. «Η Ε.Ε. απέχει ακόμη από τους στόχους για τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό που έχει θέσει η πρωτοβουλία

Ευρώπη 2020» αναφέρει η έκθεση που κάνει μάλιστα λόγο αφενός για σημάδια συνεχιζόμενης επιδείνωσης και επιμονή της φτώχειας σε μια σειρά κράτη μέλη, και αφετέρου για την ανεπάρκεια των κοινωνικών παροχών.

Η Επιτροπή Κοινωνικής Προστασίας παρακολουθεί την κοινωνική κατάσταση στην Ε.Ε. και τις εξελίξεις στις πολιτικές κοινωνικής προστασίας στα κράτη μέλη, δημοσιεύοντας ετησίως μια πολυσέλιδη έκθεση στην οποία καταγράφει τους κοινωνικούς δείκτες στους οποίους κάθε χώρα καταγράφει βελτίωση ή επιδείνωση.

Στη φετινή έκθεσή της η Επιτροπή αναφέρει ότι τα κράτη μέλη στα οποία παρουσιάζεται η πιο ανησυχητική εξέλιξη των δεικτών κοινωνικής προστασίας είναι η Ελλάδα, η Κύπρος, η Ισπανία και η Ιταλία, χώρες οι οποίες καταγράφουν επιδείνωση σε 14 ή και περισσότερους από αυτούς τους δείκτες.

Στον αντίποδα, Αυστρία, Βέλγιο, Τσεχία, Μάλτα και Ην. Βασίλειο κατέγραψαν σημαντική επιδείνωση σε τρεις ή και λιγότερους δείκτες, αλλά βελτίωση σε όλους τους υπόλοιπους. (Βλέπε Διάγραμμα)

Πιο συγκεκριμένα για την Ελλάδα, η ζοφερή κατάσταση αποτυπώνεται στις καταγραφές της έκθεσης σε μια σειρά δεικτών που δείχνουν επιδείνωση κατά το διάστημα από το 2008 ώς το 2016:

1. Φτώχεια και κοινωνικός αποκλεισμός

• Ο κίνδυνος φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού είναι σημαντικά μεγαλύτερος από τον μέσο όρο της Ε.Ε., ειδικά για τον πληθυσμό που βρίσκεται σε ηλικία εργασίας και για τα παιδιά.
• Η σοβαρή υλική στέρηση (από το 11,2% το 2008 στο 22,2% το 2016) είναι σημαντικά χειρότερη από τον μέσο όρο της Ε.Ε. (χειρότερη για όλες τις ηλικιακές ομάδες αλλά κυρίως για τα παιδιά και όσους βρίσκονται σε ηλικία εργασίας).
• Το μερίδιο (από το 7,5% στο 17,2%) των ατόμων που ζουν σε νοικοκυριά (οιονεί) ανέργων [(quasi-) jobless] είναι σημαντικά χειρότερο από τον μέσο όρο της Ε.Ε.
• Οι εισοδηματικές ανισότητες (S80 / S20) είναι υψηλότερες από τον μέσο όρο της Ε.Ε.
• Το κόστος στέγασης είναι σημαντικά υψηλότερο από το μέσο όρο της Ε.Ε. (για όλες τις ηλικιακές ομάδες, αλλά κυρίως για τους ηλικιωμένους).

2. Μετάδοση της φτώχειας από γενιά σε γενιά

• Ο δείκτης «παιδιά σε κίνδυνο φτώχειας» (στο 38% των παιδιών ηλικίας 0-17) είναι χειρότερος από τον μέσο όρο της Ε.Ε.

3. Ενεργός ένταξη – αντιμετώπιση της φτώχειας όσων βρίσκονται σε ηλικία εργασίας

• Το αποτέλεσμα των κοινωνικών μεταβιβάσεων (εκτός των συντάξεων) στη μείωση της φτώχειας όσων βρίσκονται σε ηλικία εργασίας είναι σημαντικά χαμηλότερο από τον μέσο όρο της Ε.Ε.
• Το χάσμα της φτώχειας (18-64 ετών) είναι χειρότερο από το μέσο όρο της Ε.Ε.

4. Υγεία

• Η μη-κάλυψη της ανάγκης για ιατρική φροντίδα, ιδίως λόγω του κόστους, αλλά και η απόσταση που χωρίζει το χαμηλότερο και το ανώτερο εισοδηματικό 20% όσον αφορά την κάλυψη αυτής της ανάγκης, είναι σημαντικά χειρότερα από τον μέσο όρο της Ε.Ε.

Συνολικά η χώρα μας για την περίοδο 2008-2016 παρουσιάζει επιδείνωση σε 17 δείκτες, ενώ παρουσιάζει καλύτερη εικόνα σε 5 δείκτες, όπως δείχνει και το Διάγραμμα, στο οποίο η Ελλάδα βρίσκεται στην πρώτη θέση.

https://www.asfalistiko.gr/%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%B1/%CF%80%CF%81%CF%89%CF%84%CE%B1%CE%B8%CE%BB%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%B4%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B4%CE%B5%CE%B9/