Η κυβέρνηση είναι εθνικολαϊκιστική ιδεολογικά. Ηγεμονεύει ο κ. Καμμένος και οι αντιλήψεις του.

Κυρίες και κύριοι βουλευτές, παρακολουθώ τη συζήτηση, ακούω τις ομιλίες των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, ώς ένα βαθμό και των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, που ομνύουν στο μνημόνιο και επικαλούνται την ανάγκη να ψηφιστούν τα προαπαιτούμενα εγκαίρως ώστε να ολοκληρωθεί η πρώτη αξιολόγηση.

Και το αντιμετωπίζω το φαινόμενο αυτό με ένα συγκαταβατικό πικρό χαμόγελο, γιατί θα ήταν πραγματικά μια ιστορική εισφορά του κ. Τσίπρα και του κόμματός του η μετατόπιση ενός μεγάλου τμήματος του εκλογικού σώματος και του Κοινοβουλίου, στη δική μας στρατηγική, την υπεύθυνη στρατηγική, αυτή που λέγαμε ότι είναι η μόνη. Η μόνη ασφαλής, η μόνη που μπορεί να οδηγήσει τη χώρα στην ανασυγκρότησή της, με το μικρότερο δυνατό κόστος.

Οι θυσίες είναι μεγάλες, ο πόνος είναι βαθύς, είναι ανυπόφορο να χάνεις σημαντικό τμήμα του κεκτημένου σου, αλλά δυστυχώς αυτός ήταν ο πιο εύκολος και ο πιο ανώδυνος συγκριτικά δρόμος σε σχέση με την απόλυτη καταστροφή.

Τα λέγαμε, αντιμετωπίζαμε απαντήσεις σκληρές, απαξιωτικές, συκοφαντικές που στόχευαν όχι μόνο στις πολιτικές μας επιλογές, αλλά στην ηθική μας υπόσταση.

Πού βρισκόμαστε 1,5 μήνα μετά τις δεύτερες εκλογές του 2015; Προσχωρήσατε, κυρίες και κύριοι βουλευτές της πλειοψηφίας, στη λογική του μνημονίου, δυστυχώς το κάνατε με το χειρότερο τρόπο.

Τη στιγμή που δεν χρειαζόταν και τη στιγμή που θα μπορούσαμε να έχουμε προχωρήσει σε άλλη φάση με πολύ ηπιότερους όρους και με επάνοδο στη δημοσιονομική κυριαρχία, δηλαδή με επάνοδο στις αγορές.

Το θέμα είναι το εξής: το κάνατε που το κάνατε αυτό, άλλαξε το κλίμα; Έχετε καταφέρει να συνεγείρετε τις δημιουργικές δυνάμεις του τόπου; Να διαμορφώσετε ένα πλαίσιο εθνικής συναίνεσης και συστράτευσης; Ενώ υποτάσσεστε πρακτικά στην τρόικα, ενώ το άγχος είναι η ψήφιση ή και η κατάργηση ψηφισμένων από εσάς νόμων προκειμένου να υπάρξει πλήρης εφαρμογή του μνημονίου,ανθίσταστε ρητορικά σε αυτό που κάνετε με έναν εντυπωσιακό διχασμό της πολιτικής συλλογικής προσωπικότητάς σας και εξακολουθείτε να συντηρείτε επικίνδυνες ψευδαισθήσεις, ενώ η χώρα δεν έχει καμία στρατηγική.

Αυτή η αντίφαση δημιουργεί άγχος, νευρικότητα, αναπαράγει την αβεβαιότητα που είναι ο μεγάλος εχθρός του τόπου. Φυσικά αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση και άρα η χώρα δεν έχει στρατηγική. Η κυβέρνηση έχει επιπλέον εμφανές πρόβλημα συντονισμού, ενώ υπάρχει μια κόπωση από την αρχή της προσπάθειας αυτής. Η κόπωση είναι εμφανής σε όλες τις κινήσεις, σε όλες τις πρωτοβουλίες, σε όλες τις συζητήσεις. Η κόπωση μετατρέπεται σε αυτοσχεδιασμό. Υπάρχει ένας συνεχής αυτοσχεδιασμός για όλα. Για το ασφαλιστικό, για το φορολογικό.

Δεν θέλω να αναφερθώ σε κοινότοπα παραδείγματα, στην περιπέτεια του ΦΠΑ στην εκπαίδευση και στη μάταιη αναζήτηση ισοδυνάμων, στο ΦΠΑ στους οίκους ευγηρίας και είμαστε ακόμη στην αρχή. Σαρανταπέντε μόλις ημέρες έχουν περάσει.

Επίκεινται πολύ δυσκολότερα μέτρα. Ανοίγει το ασφαλιστικό. Τα μέτρα για τους αγρότες ακόμη είναι στην αρχή τους. Θα δούμε πώς θα εξελιχθεί η πορεία των δημοσίων εσόδων. Τι θα γίνει με τον προϋπολογισμό του 2016, όχι με το μικρό κείμενο του προσχεδίου του προϋπολογισμού.

Και προκειμένου να συντηρείται αυτή η ψευδαίσθηση και διπλή ρητορεία η κυβέρνηση και ο κ. Τσίπρας προσωπικά επινοεί διάφορα πράγματα. Η τελευταία επινόηση είναι η σύνδεση του προσφυγικού με τη χαλάρωση του μνημονίου. Ξανάνοιξε ο κ. Τσίπρας  χθες το ζήτημα του ΦΠΑ στα νησιά συνδέοντάς το με το προσφυγικό.

Κυρίες και κύριοι της κυβερνητικής πλειοψηφίας ,στο προσφυγικό υπάρχει μια ανθρωπιστική διάσταση ανεπίδεκτη οποιουδήποτε συμψηφισμού. Στο προσφυγικό υπάρχει μια διάσταση εξωτερικής πολιτικής ανεπίδεκτη οποιασδήποτε έκπτωσης και το λέω αυτό γιατί υπάρχουν πάρα πολύ σοβαρά ζητήματα όχι μόνο θαλασσίων συνόρων, όχι μόνο κυριαρχικών δικαιωμάτων, αλλά και διοικητικών αρμοδιοτήτων που αφορούν την έρευνα και  τη διάσωση στο Αιγαίο, στην Ανατολική Μεσόγειο.

Ένα δεύτερο τέχνασμα είναι η παραπλανητική επικοινωνιακή διαχείριση επισκέψεων ξένων παραγόντων. Πρόεδρος Ολάντ, Πρόεδρος Σουλτς, Επίτροπος Μοσκοβισί. Τι έρχονται να κάνουν όλοι αυτοί; Να συζητήσουν τη χαλάρωση; Έρχονται να θέσουν το δάχτυλο εις τον τύπο των ήλων. Να δούνε αν ο κ. Τσίπρας είναι πράγματι ο Τσίπρας ΙΙ, δηλαδή ο  διπλασιασμός της ψευδαίσθησης.

Χαίρονται γιατί το 80% της ελληνικής Βουλής και του εκλογικού σώματος είναι πλέον υπέρ της Ευρωπαϊκής στρατηγικής και του μνημονίου. Αλλά το επιμύθιό τους ποιο είναι; Να ολοκληρώσετε τις υποχρεώσεις, να ολοκληρώσουμε την αξιολόγηση και μετά θα δούμε και παραμετρικές αλλαγές στο χρέος στο πλαίσιο των αποφάσεων του 2012.

Και ενώ ,το έχω πει πολλές φορές, δεν υπάρχει άλλη λύση από την εφαρμογή των αποφάσεων του 2012 στο χρέος και έχετε αρχίσει να γλείφεται εκεί που φτύνατε και αυτό θα οδηγήσει σε αποτέλεσμα θετικό για τη χώρα, συμπληρωματικό της παρέμβασης του 2012 , δεν ρωτάτε, δεν μαθαίνετε, δεν σχεδιάζετε.

Δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες, αλλά ξέρω πάρα πολύ καλά ότι η κυβέρνηση αρχίζει να συζητάει ιδέες των Ευρωπαίων εταίρων οι οποίες έχουν ως μόνο στόχο να μειώσουν το ύψος του νέου δανείου από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, αλλά όχι να διευκολύνουν την ανασυγκρότηση της χώρας και την πορεία της στο μέλλον.

Κάνατε  στο ζήτημα των τραπεζών στροφή 180 μοιρών στα μουλωχτά. Μας κατηγορούσατε για τις ανακεφαλαιοποιήσεις, είχατε ως σημαία την κρατικοποίηση των τραπεζών και ορθώς τώρα προσπαθείτε να προστατεύσετε την ιδιωτική συμμετοχή.

Πάντα λέγαμε ότι προστατεύουμε τις τράπεζες και όχι τους τραπεζίτες. Τις καταθέσεις και όχι τους μεγαλομετόχους. Στόχος μας είναι η ρευστότητα στην οικονομία. Όλα αυτά τα αποκρούετε μετά βδελυγμίας και τώρα τι κάνατε; Τα κάνατε πλήρως και ερήμην της Βουλής, όπως είχα πει στο νομοσχέδιο για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Την επομένη της ψήφισης από τη Βουλή αποφάσισε το Υπουργικό Συμβούλιο το πραγματικό σχήμα της ανακεφαλαιοποίησης.

Αλλά παρ’ όλα αυτά ο κ. Δραγασάκης είπε την καταπληκτική ιδέα του για το παράλληλο τραπεζικό σύστημα των μη συστημικών τραπεζών. Το οποίο φυσικά δεν προβλέπεται στο νόμο, ούτε έχει δυνατότητες χρηματοδότησης.

Είναι το παράλληλο σύμπαν, είναι η κβαντομηχανική για την οποία είχα μιλήσει άλλες φορές. Αυτά δεν υπάρχουν, προσγειωθείτε σε αυτό το σκληρό κόσμο στον οποίο βρίσκεστε και επί τη βάσει του οποίου θα κριθείτε. Το ίδιο στις ιδιωτικοποιήσεις με τα περιφερειακά αεροδρόμια.

Υπάρχουν βέβαια και τα πέραν του μνημονίου, τα πέραν του μνημονίου τα οποία  είναι εξαιρετικά προβληματικά έως απειλητικά.

Υπάρχει, κυρίες και κύριοι βουλευτές, πρόβλημα κράτους δικαίου. Καταργήθηκαν οι Ανεξάρτητες Αρχές και θα δούμε πότε η χώρα θα ξαναποκτήσει Ανεξάρτητες Αρχές. Έχει εγκαθιδρυθεί ένα εξαιρετικά περίεργο και απειλητικό κλίμα στο χώρο της δικαιοσύνης. Διακυβεύεται η εσωτερική ανεξαρτησία των δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών. Συνεχώς προβάλλονται από στελέχη της κυβέρνησης και από έντυπα φιλικά προς την κυβέρνηση πειθαρχικές διώξεις εισαγγελικών λειτουργών που ασκούν κομβικούς ρόλους μέσα στο σύστημα της ποινικής δικαιοσύνης.

Δημιουργείται και επιτείνεται η αβεβαιότητα στο χώρο της επικοινωνίας και της ενημέρωσης. Εδώ εξαγγέλλονται πρωτοβουλίες σχετικές με το περιεχόμενο του δημοσιογραφικού και πολιτικού λόγου και την ποινική και αστική ευθύνη.

Και στο πλαίσιο αυτό υπάρχει το περίεργο φαινόμενο της διπλής ρητορείας. Η κυβέρνηση είναι εθνικολαϊκιστική ιδεολογικά. Ηγεμονεύει ο κ. Καμμένος και οι αντιλήψεις του. Παρ’ όλα αυτά κάποιοι, όπως ο κ. Φίλης, διατηρούν την αχνή ανάμνηση ενός διεθνιστικού αριστερού λόγου, δήθεν χωρίς στοιχεία ιδεολογικής χρήσης της ιστορίας. Και φτάνουμε έτσι στη χειρότερη ιδεολογική χρήση της ιστορίας.

Αυτά που ειπώθηκαν για τη γενοκτονία θα μπορούσαν να συζητηθούν στη Διεθνή Ένωση Επιστημόνων περί γενοκτονιών, στο International Association of Genocide Scholars που όπως ξέρετε, εξέδωσε απόφαση το 2007 για τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και της Ανατολίας. Δεν είναι μια θέση της Βουλής των Ελλήνων μόνο. Είναι μια θέση της Παγκόσμιας Επιστημονικής Κοινότητας από το 2007. Αλλά ποιος τα λέει αυτά;

Τα λέει ένα πολιτικό στέλεχος, ένας Υπουργός, που με άνεση λέει ότι στην Ελλάδα έχουμε ανθρωπιστική κρίση. Δεν σέβεται τον ορισμό του ΟΗΕ περί ανθρωπιστικής κρίσης. Τι σημαίνει ανθρωπιστική κρίση στη Συρία; Στην Υεμένη; Στο Σουδάν; Εμείς έχουμε φτώχια, έχουμε κρίση, έχουμε μείωση εισοδημάτων, έχουμε ανεργία. Αλλά δεν έχουμε ανθρωπιστική κρίση κατά την έννοια που έχει ο όρος αυτός στη διεθνή συζήτηση.

Και το ίδιο βέβαια συμβαίνει και στο χώρο των πανεπιστημίων. Αυτά που έγιναν στο πανεπιστήμιο Αθηνών με τους αξιολογητές που τα εντόπισαν πολλοί συνάδελφοι, είναι τμήμα της διπλής ρητορείας της κυβέρνησης, η οποία είναι υποτεταγμένη και δήθεν ανεξάρτητη.

Είναι αυτή τη στιγμή βαθιά βουτηγμένη στην ευθύνη της πραγματικότητας και ταυτόχρονα ελεύθερη. Ελευθεριάζουσα γιατί νομίζει οτι  μπορεί να είναι ριζοσπαστική σε μια σειρά από θέματα. Δηλαδή δουλεύονται μεταξύ τους, όπως δουλευόντουσαν και μέχρι τις εκλογές ο κ. Τσίπρας με τον κ. Λαφαζάνη.

Και κανείς δεν κάνει κουβέντα για το εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης, που όπως είπα και άλλες φορές από το βήμα αυτό, ξεκινά από την εφαρμογή του μνημονίου, αλλά την υπερβαίνει. Είναι άλλο αυτό και άλλο ένα παράλληλο πρόγραμμα που δημιουργεί την αίσθηση ότι μπορεί να υπονομεύσουμε το μνημόνιο, ή να ξεφύγουμε από υποχρεώσεις και στην πραγματικότητα δεν γίνεται καμία διαπραγμάτευση, αλλά υπάρχει η πλήρης υποταγή.

Δεν υπάρχει το περιθώριο ενός διχασμού στρατηγικής. Χρειάζεται μια ενιαία εθνική γραμμή, αλλιώς -και τελειώνω- θα υπάρχει η γραμμική εξέλιξη, το σύρσιμο. Δεν θα έρθει το grexit. Δεν μας θέλουν εκτός ευρώ. Δεν μας θέλουν χρεοκοπημένους, κατεστραμμένους σε πραγματική ανθρωπιστική κρίση, μετανάστες και εμάς στην είσοδο των άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά κινδυνεύουμε να μείνουμε μόνοι μας σε μια κατάσταση, όπως έχω πει, στασιμοχρεοκοπίας.

Δηλαδή να μη γίνει η εθνική ανάταση, η απογείωση, να μην κερδίσουμε το χαμένο έδαφος, να μη βυθιστούμε, αλλά να σερνόμαστε και αυτό να τροφοδοτείται από την διπλή ρητορεία και τη διπλή στρατηγική, δηλαδή την απουσία στρατηγικής και τις βαθιές ενοχές του κ. Τσίπρα και της κυβέρνησής του.

http://www.evenizelos.gr/