Σου απευθύνω το λόγο και ελπίζω να αντιλαμβάνεσαι ότι πρωτοτυπώ. Κανένας άλλος δεν σου απευθύνει το λόγο σ’ αυτή τη γαμόχωρα όπου έζησες και δούλεψες επί 80φεύγα χρόνια. Γι αυτό σου απευθύνω επίσης και συγχαρητήρια που δεν πέθανες. Είμαι σίγουρη πως δεν βοήθησε το ΙΚΑ/ΕΟΠΠΥ/ΔΕΝΞΕΡΩΓΩΤΙ. Στοιχηματίζω ότι βοήθησε η γερή κράση σου, το παραδοσιακό τσιπουράκι, και ο ακόμα πιο παραδοσιακός σταρχιδισμός σου. Το τελευταίο μεταξύ μας βοήθησε πιο πολύ απ’ όλα –μιλάμε για την κλασσική συνταγή ελληνικής μακροβιοτικής που συνδυάζει την Ικαρία και τον Μητσοτάκη. Σου απευθύνω όμως αυτή την επιστολή για να επισημάνω ότι αυτό το χαρακτηριστικό που επέτρεψε σε σένα να ζήσεις τα χρόνια που πέρασαν, κατά πάσα πιθανότητα θα στείλει στον τάφο εμάς τα χρόνια που έρχονται.
Δεν σε γνωρίζω προσωπικά αλλά συχνά νιώθω σαν να σε ξέρω πιο καλά κι από τη μάνα μου. Είσαι στα καφενεία που αράζω όταν κρύβομαι από την τρεντιά, στα χωριά που μονάζω όταν με πιάνει η μαυρίλα, στην Αθήνα, στη Λαμία, στην Πάτρα, στα γραφικά λιμανάκια της Κερατέας. Εμφανίζεσαι στον καφενέ κατά τις 8- 9 (δηλαδή μόλις σε διώξει η κυρά σου απ΄το σπίτι γιατί φρικάρει να βλέπει τη φάτσα σου επί 20 και χρόνια που είσαι συνταξιούχος ολημερίς κι ολονυχτίς). Την ίδια ώρα σκάνε μύτη και οι λοιποί φυγάδες/πρόσφυγες της γειτονιάς. Παραγγέλνετε το 2ο καφεδάκι της ημέρας, βγάζετε από ένα παράνομο (κομμένο) τσιγαράκι από τη μυστική τσέπη κι αρχίζετε την παπαρολογία ρίχνοντας ματιές και στα πρωϊνάδικα. Σε νιώθω κυρ Μήτσο. Το μπούτι ήταν πάντα τονωτικό, τύφλα να χει η βιταμίνη C. Κατεβάζει την πίεση και το ζάχαρο και ανεβάζει τη διάθεση. Θα ανέβαζε και κάτι άλλο αλλά αυτό είναι σαν την Αλεξάνδρεια που εχάθη (αλλά δεν μπορείς να την αποχαιρετήσεις ρε γαμώτο).
Χτες έπινα ένα βαρύ γλυκό κάπου στα Πατήσια μαζί σας. Είχατε μαζευτεί πέντε φιλαράκια, αρχίσατε μια πρέφα λίγο της πλάκας απ΄ότι κατάλαβα γιατί το μάτι σας έφευγε από τους ρηγάδες και τους βαλέδες και πήγαινε συνεχώς στην ντάμα: εν προκειμένω τη Φαίη τη Σκορδά (σκόρδα το κορίτσι γεροξεκούτηδες. Το φάγατε με τα μάτια και είναι και μητέρα 2 παιδών) Στα ενδιάμεσα χώνατε και πολιτική συζήτηση, του είδους που μόνο σε ελληνικό καφενείο μπορεί να ανθίσει. Πάρε δείγμα που αποφάσισα να μαγνητοφωνήσω και μετά να αυτοκτονήσω.
-Άσε μας ρε Μανώλη που θα ψηφίσω εγώ Άδωνη. (στην οθόνη) Ε ρε κέρατο που τρως φουκαρά μου…
-Η Ευγενία δεν κερατώνει το στεφάνι της ρε άσχετε. Η γυναίκα είναι επιστήμων.
-Για το Λιάγκα λέω.
-Οι δεξιές δεν κερατώνουν κύριοι. Οι συριζαίες το πάνε το γράμμα.
-Ποιο γράμμα βρε; Ξεκούτιανες τελείως; Ο λαός το πάει το γράμμα και σε λίγο ετοιμάσου γιατί θα το πάρεις
-Αμ δε! Ο ταχυδρόμος πέθανε.
-Πέθανε ο Θανασάκης;!
-Χτύπα ξύλο. Χτες τον είδα. Μια χαρά είναι. Ξαναπαντρεύτηκε. Μια πατρινιά.
-Ωχ… πατρινιά πήρε κι ένας δικός μου και βρέθηκε να τηγανίζει ψάρια στον αγαπητικό της.
-Για την ανιψιά μου λες ρε ζώον; Αλλά ξέρω γιατί τα λες. Ναι ρε, Γιώργο θα ψηφίσει η Πάτρα, έχεις πρόβλημα;. Εμπρός βοηθάτε να σηκώσουμε τον ήλιο…
-Τον ήλιο καλά, το χοντρό πως θα τον σηκώσετε απ’ την καρέκλα;
-Ωπα, ώπα, παιδιά στοπ. Οικογένειες δεν ανακατεύουμε, όλα κι όλα.
-Ποια ανηψιά σου ρε Χρήστο; Η Φαίη λέω
-Η Φαίη τι;
-Θα του τα φοράει του Λιάγκα. Κοπελάρα.
-Ναι, ναι, ανάθεμά την. Τσολιάς.
-Στ’ ανάκτορα! Χαχαχαχα.
-θα την ψήφιζες Γιώργη αυτή άμαν ήτανε με το λαό;
-Τι να τον κάνω τον λαό; Θα την ψήφιζα αμάν ήτανε με μένα.
-Ε, βέβαια για σας ο λαός δεν υπάρχει. Την πάρτη σας εσείς.
-Και γιατί να ψηφίσω εγώ τη Φαίη; Αυτή είναι γερμανίδα, δεν τη βλέπεις;
-Λες;;;; Έχει γούστο η μάνα της να πήγαινε με τον κατακτητή…
-Ξέρεις τι κάνουν αυτές για να βγουν στην τηλεόραση; Όλα τα κάνουν!
-Η μάνα της γεννήθηκε αφού έφυγε ο κατακτητής κύριε… πρόσθεσα εγώ δειλά. Και η τηλεόραση το ίδιο…
-Και που ξέρεις εσύ πότε γεννήθηκε η μάνα της Φαίης; Με αποπήρε ο κυρ Μανώλης. Από το ΜΕΓΚΑ είσαι;
-Στον Αντέννα τη δείχνει καλέ, μουρμούρισε ο διπλανός του.
-Τέλος πάντων εγώ θα το ρίξω στη Δούνια. Μελανούρι. Γνήσια Ελληνιδάρα. Πατριώτισσα ρε. Δυό μέτρα!
-…και δύο σταθμά, είπα και φώναξα το παιδί για να πληρώσω τον καφέ μου.
Καληνύχτα Κεμάλ, Αυτή η χώρα δεν θ’ αλλάξει ποτέ όσο σκέφτεται με το κάτω κεφάλι. Ή ακόμα χειρότερο με κανένα κεφάλι. Καλά δεν τα λέω κυρ Μήτσο;
http://www.protagon.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου