Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2014

Εδώ Βόλος: Για ένα καλύτερο «σήμερα»


Πρωτογνώρισα την Άρσις πριν από περίπου έναν χρόνο, όταν επισκέφθηκα τον ξενώνα που λειτουργεί σε ένα χωριό στο βουνό των Κενταύρων, στη Μακρυνίτσα. Γνώρισα αρκετούς ανήλικους πρόσφυγες καθώς και τους εργαζόμενους του ξενώνα που έχουν αγκαλιάσει τα παιδιά σαν πραγματική οικογένεια. Έναν χρόνο μετά, η Άρσις προχώρησε σε μια κίνηση για την ομαλή αυτονόμηση κάποιων προσφύγων που ενηλικιώθηκαν.
Πριν από λίγο καιρό, η ΜΚΟ Άρσις προσχώρησε στη λειτουργία ενός κοινωνικού διαμερίσματος για τη στέγαση κάποιων ενήλικων πλέον προσφύγων. Κάποια από τα παιδιά που γνώρισα πριν από έναν χρόνο μού άνοιξαν την πόρτα του διαμερίσματός τους και με ξενάγησαν στο νέο τους σπίτι, παρουσία της υπεύθυνης της Άρσης στον Βόλο, της κυρίας Ιωάννας Ρεπανά, και ενός κοινωνικού λειτουργού, του Φάνη, που αποδεικνύουν το οικογενειακό κλίμα του ξενώνα.
Δύο Πακιστανοί και δύο Αφγανοί μοιράζονται έναν κοινό χώρο, ένα κοινωνικό διαμέρισμα, προκειμένου να οδηγηθούν -σταδιακά- στην πλήρη αυτονομία τους. Όπως μου εξήγησε η υπεύθυνη της Άρσις, η ανάγκη για να μην οδηγηθούν σε συνθήκες εξαθλίωσης αλλά και η ανάγκη για την ομαλή μετάβαση στην πλήρη αυτονόμησή τους οδήγησαν την Άρσις στην εξεύρεση ενός διαμερίσματος στον Βόλο. Η Άρση ανέλαβε την κάλυψη της στέγασης, της σίτισης και των εξόδων του διαμερίσματος. Τα παιδιά, ωστόσο, είναι δραστήρια και βγάζουν το μεροκάματό τους δουλεύοντας ενώ, επίσης, ασχολούνται και με άλλες δραστηριότητες.
Ο Αχμέντ από το Πακιστάν είναι ο ένας από τους τέσσερις ένοικους του διαμερίσματος. Δουλεύει στην Άρσις ως μεταφραστής για τα νέα παιδιά που φτάνουν στον ξενώνα ενώ φοιτά στο Εσπερινό σχολείο και ασχολείται με τον αθλητισμό κάνοντας προπονήσεις στον Γυμναστικό Σύλλογο Βόλου προκειμένου να λάβει μέρος σε επίσημους αγώνες. «Είμαστε πιο ελεύθεροι εδώ, έχουμε ό,τι χρειαζόμαστε και η Άρσις μάς στηρίζει», ανέφερε ο Αχμέντ, ενώ δεν έκρυψε την ελπίδα του σε ένα καλύτερο μέλλον.
Ο Ασάντ από το Αφγανιστάν παρακολουθεί το δημοτικό ΙΕΚ Μαγειρικής, προσφέροντας τις γνώσεις του στο καθημερινό τραπέζι των τεσσάρων ενοίκων. Στον ελεύθερό του χρόνο ασχολείται με τον χορό που έμαθε μόνος του, ενώ συμμετέχει σε εκπαιδευτικό πρόγραμμα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. «Στην αρχή δεν ήθελα να μείνω στην Ελλάδα αλλά τώρα μου αρέσει», λέει.
Τόσο τα παιδιά που φιλοξενούνται στον ξενώνα όσο και αυτά που μένουν στο διαμέρισμα επιτελούν και ένα επιπλέον σπουδαίο έργο, αυτό του streetwork. Περπατώντας στην πόλη, εντοπίζουν παιδιά που χρειάζονται βοήθεια και τα φέρνουν σε επαφή με την Άρσις, προκειμένου να έχουν ένα καλύτερο «σήμερα».
Περίπου δώδεκα παιδιά την εβδομάδα καταφθάνουν στον ξενώνα φιλοξενίας των προσφύγων. Επίσης, παρατηρείται αύξηση στη ζήτηση για οικογενειακή επανένωση ενώ, αντίθετα, σημαντική είναι η μείωση στα αιτήματα ασύλου, λόγω της οικονομικής κρίσης.
http://www.protagon.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου