Αφού τελείωσε και φέτος η «παρέλαση» των πολιτικών αρχηγών στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης,
το μόνο που όλοι περίμεναν ήταν μια πικρή γεύση «από τα ίδια», με μόνη αλλαγή στους ρόλους
«κερδισμένων» και «χαμένων». Παρ’ όλα αυτά, η φετινή έκθεση απετέλεσε ήδη αφετηρία πολιτικών
εξελίξεων με την κατάθεση συγκεκριμένης προγραμματικής πρότασης από την αξιωματική αντιπολίτευση.
Και αυτό, από μόνο του, είναι ένα πολύ θετικό γεγονός που χαιρετίζεται, αφού πλέον ο διάλογος και η
αντιπαράθεση μπορεί να γίνεται επί του συγκεκριμένου και όχι συνθηματολογικά, με καταστροφολογίες,
αφορισμούς και δίκες προθέσεων.
Συγκεκριμένα, τα κόμματα της συγκυβέρνησης δια του φερόμενου ως πρωθυπουργού Σαμαρά, αλλά
και του αντιπροέδρου του Βενιζέλου, συναγωνίστηκαν να πείσουν για την αγωνία που τα διακατέχει να
διατηρηθούν με κάθε τρόπο και μέσο στην εξουσία, «σώζοντας» τη χώρα για πολλοστή φορά μέσα σε
τέσσερα χρόνια. Παντελώς γυμνοί από αξιοπιστία, αλλά και από στοιχειώδη δυνατότητα προσαρμογής της
πολιτικής τους, αρκέστηκαν να κλείσουν το μάτι σε τμήματα του πληθυσμού, που θεωρούν δική τους
εκλογική πελατεία, υποσχόμενοι αορίστως τα ελάχιστα που θα μπορούσε ενδεχομένως να συμφωνηθούν
με την τρόικα. Κατά τα άλλα καταστροφολογία, χωρίς κανένα νέο στοιχείο, παρά μόνο, ότι «δεν θα μείνει
ευρώ στις τράπεζες» αν πάψει ο «θεόπεμπτος» Σαμαράς να μας παριστάνει τον «ντούρο» πρωθυπουργό.
Αντίθετα, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο ΣΥΡΙΖΑ, δια του προέδρου του κ. Τσίπρα,
επιδόθηκε σε μια επιτυχημένη πράγματι επικοινωνιακά προσπάθεια να πείσει, ότι αφουγκράζεται τα
προβλήματα, τους πόθους, αλλά και τις ελπίδες αυτού του λαού και αποτελεί τη «μοναδική» λύση για
αλλαγή πορείας. Προχώρησε έτσι, στη διατύπωση μιας προγραμματικής πρότασης, αναπτύσσοντας τα
διάφορα μέτρα που όντως «ακουμπούν» τις ελπίδες μεγάλων τμημάτων του λαού και γι’ αυτό, κατ’ αρχήν,
βρίσκονται προς τη σωστή κατεύθυνση, στο βαθμό, τουλάχιστον, που παραμείνουμε στην επιφάνεια, γιατί
αν εμβαθύνουμε, τότε μόνο απορίες και προβληματισμοί δημιουργούνται.
Έτσι, μπορούμε να πούμε, ότι ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισαν τις εντυπώσεις με την κατάθεση της
πρότασης της αξιωματικής αντιπολίτευσης και έφεραν τη συγκυβέρνηση σε θέση άμυνας, σχεδόν
απελπισίας, επιταχύνοντας στο εσωτερικό της τον εκφυλισμό και τη διάλυση. Είναι φανερό πλέον σε
όλους, ότι στην περίπτωση εκλογών, που καθίστανται ολοένα και πιο πιθανές, ο ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας πλέον την
πρωτοβουλία των κινήσεων, θα είναι ο αδιαφιλονίκητος κερδισμένος, που θα κληθεί να σχηματίσει την
επόμενη κυβέρνηση. Οι ευθύνες του όμως έτσι αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο.
Επανερχόμενοι στις προτάσεις που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ, εμείς που από την αρχή επιμέναμε σε ένα
διάλογο επί του συγκεκριμένου, διακρίνουμε τη δυνατότητα τώρα. Γιατί όντως μέχρι σήμερα, μόνο οι
δανειστές μας είχαν ολοκληρωμένο σχέδιο και πρόγραμμα, που εκτελούσαν με θρησκευτική ευλάβεια οι
κυβερνώντες και συνεργάτες τους. Από την άλλη, προκαλούσε, ένθεν κακείθεν, τρόμο η οποιαδήποτε
συζήτηση με βάση τις συγκεκριμένες προτάσεις του Ε.ΠΑ.Μ. για να ξεφύγουμε οριστικά από τα αδιέξοδα,
είτε με την αγνόηση, είτε με την απόρριψη χωρίς συζήτηση και με το ακαταμάχητο επιχείρημα, ότι δήθεν
«καλά είναι αυτά, αλλά δεν γίνονται». Με τους αντιπολιτευόμενους παντός χρώματος, να αρκούνται μόνο
σε αντικαπιταλιστικές πομφόλυγες από τη μια, ή αντιμνημονιακές κορώνες από την άλλη.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΙΕΡΟΔΙΑΚΟΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου