Είναι γεγονός, ότι μετά το θετικό για τη Ρωσία αποτέλεσμα της προσχώρησης της Κριμαίας στην ρωσική επικράτεια, η κατάσταση έχει περιπλεχθεί, με τον πρόεδρο κ. Β. Πούτιν να βρίσκεται σε δυσχερή θέση. Και τούτο διότι, υπάρχουν δύο καταστάσεις, στις οποίες η Ρωσία δεν έδειξε την ίδια με προηγουμένως αποφασιστικότητα.
Κατ’ αρχάς, ο Ρώσος πρόεδρος έχει κατ’ επανάληψη δηλώσει πως δεν θα αφήσει απροστάτευτους τους ρωσόφωνους της Ουκρανίας. Αλλά δεν το πράττει, κατά την στιγμή που είναι σαφές ότι το καθεστώς του Κιέβου διαπράττει εθνοκάθαρση. Οι βομβαρδισμοί πόλεων, χωρίς να υπάρχει συγκεκριμένος στόχος, πέραν του αριθμού των νεκρών και τραυματιών αμάχων, έχει ως αποτέλεσμα την φυγή των ρωσόφωνων προς την Ρωσία, σε πολύ μεγάλο αριθμό.
Κάποιοι τον ανεβάζουν και σε 100.000 μέχρι στιγμής.
Αυτό σημαίνει, ότι η ουκρανική κυβέρνηση «αδειάζει» από τους ρωσόφωνους τις ανατολικές περιοχές της, χρησιμοποιώντας μέσα που η Δύση σε άλλες περιπτώσεις όχι μόνον κατήγγειλε, αλλά -όπως στην περίπτωση της Σερβίας- χρησιμοποίησε και προβοκατόρικες μεθόδους προκειμένου να επέμβει σε βάρος των «κακών». Είναι προφανές, ότι καλό ή κακό, χαρακτηρίζεται ό,τι εξυπηρετεί συμφέροντα ισχυρών.
Το άλλο στοιχείο, στο οποίο η Ρωσία απειλεί μεν με ανταπόδοση, αλλά μέχρι στιγμής την αποφεύγει, είναι και οι βολές του ουκρανικού πυροβολικού που πέφτουν «κατά λάθος» σε ρωσικό έδαφος, με ένα νεκρό Ρώσο πολίτη, καθώς και η ανταλλαγή πυρών μεταξύ Ουκρανών και Ρώσων συνοριοφυλάκων. Οι ρωσόφωνοι της ανατολικής Ουκρανίας υποστηρίζουν ότι «όλα γίνονται για να ωθήσουν τη Ρωσία σε πόλεμο ή αντίθετα να βεβαιωθούν ότι η Ρωσία δεν είναι αποφασισμένη να εμπλακεί» (υποστηρίζουν μάλιστα ότι ο ουκρανικός στρατός έκανε και χρήση χημικών όπλων στην περιοχή Σεμενίβκα).
Η περίπτωση θυμίζει τα γεγονότα της Γεωργίας το 2008, όπου εξώθησαν τον κ. Σαακασβίλι (με σύμβουλο τον κ. Άλεξ Ρόντος) να ξεκινήσει ένοπλη σύρραξη κατά της Ρωσίας, για να δουν τις αντιδράσεις της. Μάλιστα επέλεξαν την ημέρα (8 Αυγούστου 2008) έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου, στην οποία παρευρισκόταν ο κ. Πούτιν.
Παρά την απουσία του, ο ρωσικός στρατός έδρασε κεραυνοβόλως, καταστρέφοντας και μια στρατιωτική βάση που είχαν οι Ισραηλινοί στο γεωργιανό έδαφος πλησίον των τουρκικών συνόρων, για να την χρησιμοποιήσουν από βορειοδυτικά κατά του Ιράν. Μάλιστα, είχαμε πληροφορηθεί τότε πως ο κ. Σαακασβίλι αγνοούσε τον ρόλο αυτής βάσης, επειδή ίσως ο Ισραηλίτης υπουργός Άμυνας της Γεωργίας είχε λησμονήσει να τον ενημερώσει. Τόσο καλά.
Πέραν αυτών, υπήρξε ένα ενδιαφέρον άρθρο της «Καθημερινής», κατά το οποίο, συμφώνως προς δυτικές πηγές, σε εξαιρετικώς δυσχερή θέση έχει περιέλθει ο Ρώσος πρόεδρος και για άλλο λόγο. Υφίσταται αντίρροπες πιέσεις και από το εσωτερικό πεδίο για να αλλάξει πορεία στην ουκρανική κρίση.
Ο Ρώσος εθνικιστής πρώην σύμβουλος του Ρώσου προέδρου και εμπνευστής της εδραίωσης της ρωσικής επιρροής στην «Ευρασία» κ. Αλεξάντερ Ντούγκιν, καλεί τον κ. Πούτιν να επέμβει στρατιωτικώς στην ανατολική Ουκρανία για να διασώσει το γόητρο της χώρας.
Σε συνέντευξή του στο BBC την περασμένη Πέμπτη, ο κ. Ντούγκιν εξέφρασε την άποψη των «ιεράκων» της Μόσχας, κατηγορώντας τους ως «φιλελευθέρους», ότι ευθύνονται για την απροθυμία του κ. Πούτιν να στείλει στρατεύματα στην ανατολική Ουκρανία. Κατά την άποψή του, «φιλελεύθεροι» είναι επιχειρηματίες που έκαναν περιουσίες στη δεκαετία του ’90 και οι οποίοι αναμένεται να πληγούν περισσότερο από την επέκταση των κυρώσεων της Δύσης κατά της Ρωσίας.
Συγχρόνως, και ο ηγέτης των αυτονομιστών του Ντονέτσκ, κ. Ιγκόρ Γκιρκίν ή Στρέλκοφ, όπως είναι το στρατιωτικό παρατσούκλι του, δεν διστάζει να ασκήσει κριτική στη Μόσχα, την οποία εγκαλεί επειδή δεν επενέβη αμέσως στη σύγκρουση. Γεννημένος στη Μόσχα, ο πρώην πράκτορας της FSB, διαδόχου υπηρεσίας της διαβόητης KGB, επανεμφανίστηκε δημοσίως μετά την απώλεια του Σλαβιάνσκ, που ξαναπέρασε το περασμένο Σαββατοκύριακο στον έλεγχο του ουκρανικού στρατού.
Δεν μπορούμε φυσικά να γνωρίζουμε μέχρι ποιου σημείου η Ρωσία θα αυτοσυγκρατείται. Πάντως, οι επιτυχίες του ουκρανικού στρατού (υπό την έννοια ότι δεν συναντά ουσιαστική αντίσταση, και στρέφεται κατά αμάχων) επιτρέπει την ουκρανική κυβέρνηση να αισιοδοξεί και συγκεντρώνει στρατεύματα και βόρεια της Κριμαίας.
Κλείνοντας, να σημειώσω, ότι η Μόσχα ακόμη και με τις ανακοινώσεις της, επιχειρεί υποβάθμιση των γεγονότων, γι’ αυτό και την ανακοίνωση για το θέμα της ανταλλαγής πυρών στα ρωσικά σύνορα, την έκανε ο τοπικός εκπρόσωπος της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ασφαλείας στο Ροστόφ, κ. Βασίλι Μαλάεφ και όχι κάποιος εκπρόσωπος της Στρατιωτικής Περιφέρειας ή του υπουργείου Άμυνας της Ρωσίας.
http://www.voria.gr/
Κατ’ αρχάς, ο Ρώσος πρόεδρος έχει κατ’ επανάληψη δηλώσει πως δεν θα αφήσει απροστάτευτους τους ρωσόφωνους της Ουκρανίας. Αλλά δεν το πράττει, κατά την στιγμή που είναι σαφές ότι το καθεστώς του Κιέβου διαπράττει εθνοκάθαρση. Οι βομβαρδισμοί πόλεων, χωρίς να υπάρχει συγκεκριμένος στόχος, πέραν του αριθμού των νεκρών και τραυματιών αμάχων, έχει ως αποτέλεσμα την φυγή των ρωσόφωνων προς την Ρωσία, σε πολύ μεγάλο αριθμό.
Κάποιοι τον ανεβάζουν και σε 100.000 μέχρι στιγμής.
Αυτό σημαίνει, ότι η ουκρανική κυβέρνηση «αδειάζει» από τους ρωσόφωνους τις ανατολικές περιοχές της, χρησιμοποιώντας μέσα που η Δύση σε άλλες περιπτώσεις όχι μόνον κατήγγειλε, αλλά -όπως στην περίπτωση της Σερβίας- χρησιμοποίησε και προβοκατόρικες μεθόδους προκειμένου να επέμβει σε βάρος των «κακών». Είναι προφανές, ότι καλό ή κακό, χαρακτηρίζεται ό,τι εξυπηρετεί συμφέροντα ισχυρών.
Το άλλο στοιχείο, στο οποίο η Ρωσία απειλεί μεν με ανταπόδοση, αλλά μέχρι στιγμής την αποφεύγει, είναι και οι βολές του ουκρανικού πυροβολικού που πέφτουν «κατά λάθος» σε ρωσικό έδαφος, με ένα νεκρό Ρώσο πολίτη, καθώς και η ανταλλαγή πυρών μεταξύ Ουκρανών και Ρώσων συνοριοφυλάκων. Οι ρωσόφωνοι της ανατολικής Ουκρανίας υποστηρίζουν ότι «όλα γίνονται για να ωθήσουν τη Ρωσία σε πόλεμο ή αντίθετα να βεβαιωθούν ότι η Ρωσία δεν είναι αποφασισμένη να εμπλακεί» (υποστηρίζουν μάλιστα ότι ο ουκρανικός στρατός έκανε και χρήση χημικών όπλων στην περιοχή Σεμενίβκα).
Η περίπτωση θυμίζει τα γεγονότα της Γεωργίας το 2008, όπου εξώθησαν τον κ. Σαακασβίλι (με σύμβουλο τον κ. Άλεξ Ρόντος) να ξεκινήσει ένοπλη σύρραξη κατά της Ρωσίας, για να δουν τις αντιδράσεις της. Μάλιστα επέλεξαν την ημέρα (8 Αυγούστου 2008) έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου, στην οποία παρευρισκόταν ο κ. Πούτιν.
Παρά την απουσία του, ο ρωσικός στρατός έδρασε κεραυνοβόλως, καταστρέφοντας και μια στρατιωτική βάση που είχαν οι Ισραηλινοί στο γεωργιανό έδαφος πλησίον των τουρκικών συνόρων, για να την χρησιμοποιήσουν από βορειοδυτικά κατά του Ιράν. Μάλιστα, είχαμε πληροφορηθεί τότε πως ο κ. Σαακασβίλι αγνοούσε τον ρόλο αυτής βάσης, επειδή ίσως ο Ισραηλίτης υπουργός Άμυνας της Γεωργίας είχε λησμονήσει να τον ενημερώσει. Τόσο καλά.
Πέραν αυτών, υπήρξε ένα ενδιαφέρον άρθρο της «Καθημερινής», κατά το οποίο, συμφώνως προς δυτικές πηγές, σε εξαιρετικώς δυσχερή θέση έχει περιέλθει ο Ρώσος πρόεδρος και για άλλο λόγο. Υφίσταται αντίρροπες πιέσεις και από το εσωτερικό πεδίο για να αλλάξει πορεία στην ουκρανική κρίση.
Ο Ρώσος εθνικιστής πρώην σύμβουλος του Ρώσου προέδρου και εμπνευστής της εδραίωσης της ρωσικής επιρροής στην «Ευρασία» κ. Αλεξάντερ Ντούγκιν, καλεί τον κ. Πούτιν να επέμβει στρατιωτικώς στην ανατολική Ουκρανία για να διασώσει το γόητρο της χώρας.
Σε συνέντευξή του στο BBC την περασμένη Πέμπτη, ο κ. Ντούγκιν εξέφρασε την άποψη των «ιεράκων» της Μόσχας, κατηγορώντας τους ως «φιλελευθέρους», ότι ευθύνονται για την απροθυμία του κ. Πούτιν να στείλει στρατεύματα στην ανατολική Ουκρανία. Κατά την άποψή του, «φιλελεύθεροι» είναι επιχειρηματίες που έκαναν περιουσίες στη δεκαετία του ’90 και οι οποίοι αναμένεται να πληγούν περισσότερο από την επέκταση των κυρώσεων της Δύσης κατά της Ρωσίας.
Συγχρόνως, και ο ηγέτης των αυτονομιστών του Ντονέτσκ, κ. Ιγκόρ Γκιρκίν ή Στρέλκοφ, όπως είναι το στρατιωτικό παρατσούκλι του, δεν διστάζει να ασκήσει κριτική στη Μόσχα, την οποία εγκαλεί επειδή δεν επενέβη αμέσως στη σύγκρουση. Γεννημένος στη Μόσχα, ο πρώην πράκτορας της FSB, διαδόχου υπηρεσίας της διαβόητης KGB, επανεμφανίστηκε δημοσίως μετά την απώλεια του Σλαβιάνσκ, που ξαναπέρασε το περασμένο Σαββατοκύριακο στον έλεγχο του ουκρανικού στρατού.
Δεν μπορούμε φυσικά να γνωρίζουμε μέχρι ποιου σημείου η Ρωσία θα αυτοσυγκρατείται. Πάντως, οι επιτυχίες του ουκρανικού στρατού (υπό την έννοια ότι δεν συναντά ουσιαστική αντίσταση, και στρέφεται κατά αμάχων) επιτρέπει την ουκρανική κυβέρνηση να αισιοδοξεί και συγκεντρώνει στρατεύματα και βόρεια της Κριμαίας.
Κλείνοντας, να σημειώσω, ότι η Μόσχα ακόμη και με τις ανακοινώσεις της, επιχειρεί υποβάθμιση των γεγονότων, γι’ αυτό και την ανακοίνωση για το θέμα της ανταλλαγής πυρών στα ρωσικά σύνορα, την έκανε ο τοπικός εκπρόσωπος της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ασφαλείας στο Ροστόφ, κ. Βασίλι Μαλάεφ και όχι κάποιος εκπρόσωπος της Στρατιωτικής Περιφέρειας ή του υπουργείου Άμυνας της Ρωσίας.
http://www.voria.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου