Σε δυο ημέρες όλοι θα τρέξουμε στις κάλπες (όλοι που λέει ο λόγος,καθότι πάλι τα ποσοστά της αποχής θα είναι υψηλά) να ψηφίσουμε για δημάρχους, συμβούλους και λοιπούς παρατρεχάμενους.Και είναι και αυτή άλλη μια ευκαιρία να αναδείξουμε τους “καλύτερους” που θα διοικήσουν την πόλη μας και την περιφέρεια.
Πόσο όμως τελικά θα είναι όντως οι καλύτεροι; Και κατά πόσο τελικά θα μας εκπροσωπήσουν πραγματικά ; Τελικά τι ρίχνουμε στις κ’αλπες κάθε 5 χρόνια;
Μεγάλωσα και ζω 30 χρόνια τώρα στην Αθήνα, με ένα διάλλειμα 4 ετών για σπουδές στην επαρχία.
Ζω στο κέντρο, βγαίνω στο κέντρο, δουλεύω στο κέντρο, κυκλοφορώ καθημερινά στο κέντρο.
Και κάθε φορά που περπατάω στους δρόμους της μια ερώτηση με ταλανίζει.
Τελικά αυτή η Αθήνα μας αξίζει;
Είναι αυτή η πολη που θελουμε να ζουμε;
Αντανακλουν οι γειτονιες εμας τους ιδιους και αυτά που σκεφτομαστε για το περιβαλλον που θελουμε να δραστηροποιουμαστε;
Τι είναι τελικα η Αθηνα;
Είναι οι χιλιαδες αστεγοι σε κάθε γωνια,σε κάθε πεζοδρομιο,σε καθε στοα,που παλευουν για την επιβιωση τους καθημερινα παρατημενοι από την πολιτεια κ την προνοια ελπιζοντας στην καλοσυνη & την φιλανθρωπια των ξενων & στα ισχνα συσσιτια;
Είναι η εγκαταλειψη των υποδομων κανοντας μια πολη απροσπελαστη; Είναι οι φτηνες δικαιολογιες ενός δημαρχου που δεν βρισκει γλομπους να αλλαξει & δηλωνει ότι φταινε 30.000 επιχειρησεις που κλεισαν & δεν φωτιζουν οι βιτρινες τους δρομους;
Είναι η αδυναμια προσβασης των ανθρωπων με ειδικες αναγκες στην καθημερινοτητα,σε πεζοδρομια κακοφτιαγμενα και ανεπαρκη με αμαξια που κλεινουν οποιαδηποτε υπονοια περασματος;
Είναι τα σκουπιδια,η βρωμια,η εγκαταλειψη,τα ερειπια,οι συνοικιες φαντασματα με τις τεραστιες πολυκατοικιες να στεκουν αδειες ενώ ανθρωποι δεν εχουν ένα μερος να κοιμηθουν και να ζησουν με μια στοιχειωδη αξιοπρεπεια;
Είναι τα πουλοβερακια στις νερατζιες,τα χαζοβαμμενα παγκακια και σκαλακια και οι τσιχλες που αφαιρουνται σε μια πολη που καταρρεει; Οι εθελοντικες δηθεν ομαδες Ατενιστας που αντι να διοχετευουν την ενεργεια τους σε ουσιαστικα εργα βαφουν ζαρντινιερες σε δρομους που το πρασινο διωκεται και η ζωη αργοπεθαινει;
Είναι τα μπαρ & τα καφε που θα γεμισουν τα κενα & οι μπουτικ & οι μπιεναλε σε υποβαθμισμενες περιοχες,που μετα από χρονια εγκαταλειψης κ περιθωριοποιησης πωλουνται ολοκληρα οικοδομικα τετραγωνα σε εξευτελιστικες τιμες ώστε να μετατραπουν σε λοφτ κ υπερπολυτελεις κατοικιες;
Είναι οι free press που παρουσιαζουν την εγκαταλειψη και την διαλυση σαν κατι in,σαν κατι μοντερνο ,σαν κατι που πρεπει καποιος να επισκεφτει κ να πληρωσει αδρα;
Είναι οι ανθρωποαποθηκες που στηνονται από γηγενεις για τους χιλιαδες μεταναστες που συρρεουν κυνηγωντας ένα καλυτερο αυριο,γεμιζοντας τις τσεπες Ελληνων και μετα κυνηγιουνται από τους ιδιους σαν οι υπευθυνοι αυτης της εγκαταλειψης;
Είναι 4 δρομοι ”βιτρινας” για τους τουριστες οι οποιοι μαλιστα δεν πρεπει να ενοχλουνται από πορειες που οργανωνουν οι πολιτες αυτης της πολης διεκδικωντας μια καλυτερη ζωη, ένα καλυτερο αυριο;
Είναι το φως του περιβοητου Μεσογειακου ηλιου που δεν φτανει ποτε σε εμας γιατί πνιγεται από τσιμεντενια κουτια,θυμιζοντας μας τα οικοδομικα εγκληματα καποιων «Εθναρχων»;
Την Κυριακη λοιπον θα κατσουμε πανω από την καλπη και θα σκεφτουμε για άλλη μια φορα ποια πολη θελουμε και ποια πολη μας αξιζει.
Θα ψηφισουμε αυτην την φορα ορθα και με γνωμονα την συνειδηση μας. Με κριτηριο αυτό που πραγματικα θελουμε να γινει, όχι καποιους συμβιβασμους και ψευτικες ελπιδες για μερεμετια και αρπακοδουλειες.
Για να σωθει αυτή η πολη θελει γκρεμισμα και χτισιμο από το μηδεν. Αλλα δεν θα γινει τιποτα αν δεν γκρεμισουμε τα δικα μας στερεοτυπα, τους δικους μας φοβους και στη θεση τους χτισουμε μια ελπιδα για μια πολη ανθρωπινη.
Μια πολη που πραγματικα μας αξιζει.
http://eleutheriellada.wordpress.com/Και μια μικρη ιστορια για να θυμουνται οι παλιοι κ να μαθαινουν οι νεοι. Την δεκαετια του 50 λοιπον που η Αθηνα χτιζοταν κ ουσιαστικα καταστρεφοταν,δυο γνωστοι αρχιτεκτονες πηγαν στον τοτε υπουργο Δημοσιων Εργων Κωνσταντινο Καραμανλη με μια προταση. Η πολεοδομικη μορφη της Αθηνας να εχει την μορφη αστερα με κεντρο την Ακροπολη και κάθετους δρομους προς αυτην.Ο Καραμανλης όμως θα επρεπε να δυσαρεστησει του δεκαδες πολιτικους μηχανικους & εργολαβους που εξυπηρετουσε η αναρχη αυτή οικοδομηση και αρνηθηκε.Η δικαιολογια αυτης της πολης δεν είναι ουτε η φτωχεια ουτε ο πληθυσμος που συνερρεε κατά χιλιαδες για μια θεση εργασιας στην ιδιοτυπη αυτή εσωτερικη μετανασταση. Η δικαιολογια είναι μια και λεγεται ρεμουλα.Λεγεται προσωπικο συμφερον.Λεγεται αδιαφορια για το γενικο καλο.Και αυτή πληρωνουμε κάθε μερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου