Δεν θα προσυπέγραφε το κείμενο των 58 διανοουμένων για την κεντροαριστερά, αλλά επιφυλάσσεται και για το κείμενο του ΠΑΣΟΚ για την κεντροαριστερά, η ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ (Σ.Σ: και με σχέση ρήξης με τη νυν ηγεσία του κόμματος) Μαριλένα Κοππά. Χαρακτηρίζει «πάρα πολύ δύσκολη στιγμή» για την Ελλάδα, τη συζήτηση για το χρηματοδοτικό κενό, μην αποκλείοντας μετά από μικρή χρονική παράταση να πάει η Ελλάδα και για νέο μνημόνιο. Ιδιαίτερα μετά την αποτυχία και της Ιρλανδίας για έξοδο στις αγορές. Κρούει δε κώδωνα κινδύνου, διότι εάν δεν αντιμετωπιστούν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές στην Ε.Ε η ακροδεξιά θα ενδυναμωθεί σε όλες τις χώρες.
Στη συνέντευξη που έδωσε στη δημοσιογράφο Ν. Καραγιάννη, η κ. Κοππά μεταξύ άλλων είπε:« Το διάβασα με εξαιρετικό ενδιαφέρον και νομίζω ότι μια συζήτηση σήμερα για την ανασυγκρότηση του ευρύτερου χώρου, είναι πάρα πολύ χρήσιμη. Διατηρώ όμως επιφυλάξεις, με όλο το σεβασμό στις προσωπικότητες των ανθρώπων που υπέγραψαν, αλλά και στις προθέσεις τους.
Η αίσθησή μου είναι ότι δεν απαντά σε μερικά βασικά θέματα. Πρώτα απ’ όλα τι θέση παίρνουν απέναντι στην κυβέρνηση; Συμφωνούν με όλες τις πτυχές της πολιτικής; Γιατί εγώ δεν διαπίστωσα καμία ουσιαστική κριτική. Όλες οι πλευρές είναι εντάξει; υπάρχουν πράγματα που θα μπορούσαν να γίνουν καλύτερα; Αυτό απουσιάζει. Οι λέξεις "πολιτική σταθερότητα, να κάνουμε τα πάντα για την πολιτική σταθερότητα" τι θα πει σε αυτό το πλαίσιο; Σημαίνει ναι σε όλα;
Δεύτερο σημείο. Σε αντιστοίχιση με ποιες κοινωνικές δυναμικές βρίσκεται αυτό το κείμενο και όλη αυτή η πρωτοβουλία; Πρόκειται για διανοούμενους πάρα πολύ σημαντικούς, οι οποίοι έχουν μια τεράστια συμβολή στη χώρα. Οι οποίοι όμως, οι περισσότεροι απ’ αυτούς δεν έχουν καμία επαφή με αυτό που γίνεται πραγματικά στην κοινωνία.
Στη δημοσιογραφική ερώτηση εάν διακρίνει στοιχεία ελιτισμού σ το κείμενο, απαντά:
« Όχι ελιτισμού, αλλά πρόκειται για ένα κείμενο διανοουμένων με χαρακτηριστικά τα οποία απέχουν από την πραγματική δυναμική της κοινωνίας. Εξάλλου πουθενά στον κόσμο οι καθηγητές δεν άλλαξαν τον κόσμο. Αυτό, νομίζω, είναι μια κοινή διαπίστωση παρ’ όλο που προέρχομαι κι εγώ απ’ αυτό το χώρο, είναι κάτι που η συμμετοχή μου στην πολιτική μου δίδαξε, δηλαδή μεγαλύτερη ταπεινότητα και περισσότερο να ακούω αυτό που γίνεται στην κοινωνία.
Οι προθέσεις είναι οι καλύτερες. Δεν το συζητώ. Όλοι έχουμε την αγωνία του χώρου. Όλοι. Διανοούμενοι, πολιτικοί, καλλιτέχνες, όλοι. Η αγωνία είναι κοινή και σε αυτό αναφέρθηκα. Δεν βάζω κανένα, κανένα ερωτηματικό στις προθέσεις εξαιρετικών ανθρώπων, εξαιρετικών προσωπικοτήτων.
Για το κείμενο μιλάω και την αποτελεσματικότητα που μπορεί να έχει αυτό το κείμενο. Και, εάν μου επιτρέπετε, να φτάσω στο τρίτο σημείο των επιφυλάξεών μου. Είναι η σχέση με την αξιωματική αντιπολίτευση. Ξέρετε, πουθενά στον κόσμο δεν χτίστηκε κεντροαριστερά απέναντι στην αριστερά. Η σοσιαλδημοκρατία είχε πάντα έναν αντίπαλο: Τη συντήρηση και την δεξιά νεοφιλελεύθερη πολιτική. Το κείμενο αυτό δεν διασαφηνίζει ποια είναι η σχέση με το ΣΥΡΙΖΑ. Πρέπει να συζητάμε μαζί του; Δεν πρέπει; Πρέπει να έχουμε γέφυρες;
Ουσιαστικά, αν και μπορεί να ακουστεί πολύ ακραίο αυτό που θα πω, αυτό που εγώ είδα να λέει το κείμενο είναι ότι είμαστε ενάντια στον αριστερό λαϊκισμό (υπονοώντας το ΣΥΡΙΖΑ) και στο φασιστικό κίνδυνο. Όμως, για τις ακραίες νεοφιλελεύθερες συντηρητικές επιλογές της συγκεκριμένης κυβέρνησης, παρά τις δεσμεύσεις, εγώ δεν είδα κάποια ουσιαστική κριτική. Αυτοί οι τρεις λόγοι με καθιστούν βαθιά επιφυλακτική, επαναλαμβάνω με όλο το σεβασμό στους ανθρώπους και στις προθέσεις τους. Είναι ένα κείμενο που εγώ δεν θα προσυπέγραφα. Ξέρω ότι βρισκόμαστε σε μια φάση πολλών διεργασιών στον ευρύτερο χώρο. Γνωρίζετε ότι υπάρχει και ένα άλλο κείμενο με υπογραφές 800 στελεχών του ΠΑΣΟΚ, όπου κι εκεί διατηρώ αρκετές επιφυλάξεις.
Νομίζω ότι είναι μια γόνιμη συζήτηση γενικά, η οποία πρέπει κάποια στιγμή να καταλήξει και να ομοιογενοποιηθεί, γιατί η χώρα το έχει ανάγκη. Η χώρα έχει ανάγκη έναν μετριοπαθή, μεταρρυθμιστικό, προοδευτικό και φιλοευρωπαϊκό πόλο».
... Οι πολίτες στη βάση αυτού που ζουν, έχουν ανάγκη από κάτι παραπάνω, κάτι πιο σαφές και εάν θέλετε ένα πολύ πιο καθαρό στίγμα , ώστε να αποτελέσει μια βάση συστράτευσης, όπου δεν θα γίνει αυτή η συστράτευση μέσα σε ένα περιορισμένο κύκλο ανθρώπων, αλλά πραγματικά θα φτάσει στη βάση της κοινωνίας. Χωρίς την κοινωνία μαζί, οτιδήποτε γίνει από πάνω είναι καταδικασμένο σε αποτυχία. Το ξέρουμε, το έχουμε δει και στην Ελλάδα και αλλού».
Για το χρηματοδοτικό κενό
Ερωτηθείσα η ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ για τα «ευρωπαϊκά» της συμπεράσματα σε σχέση με το χρηματοδοτικό κενό του οικονομικού προγράμματος, απαντά:
«Υπάρχει ένα χρηματοδοτικό κενό για το 2014. Αυτό είναι, αυτό προέκυψε και πάρα πολύ καθαρά από τις αρκετά αμήχανες δηλώσεις μετά το τέλος του EUROGROUP. Το ζήτημα είναι πώς θα αντιμετωπιστεί αυτό το κενό. Εάν δεν βρεθεί μια απάντηση, τότε οδηγούν τα πράγματα στατιστικά σε ένα τρίτο πρόγραμμα. Η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να αποφύγει ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Ο κ. Στουρνάρας ήταν πάρα πολύ σαφής, ότι θα προσπαθήσει να βρει, μας είπε, ισοδύναμα μέτρα από τις μετακυλήσεις, ώστε να μη συναφθεί νέο πρόγραμμα, γιατί νέο πρόγραμμα σημαίνει νέο δάνειο και νέα μέτρα.
Το μόνο που συζητάει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είναι μια προσωρινή λύση με χρήση των αδιαθέτων κονδυλίων του Ελληνικού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, αλλά αντιλαμβάνεστε ότι αυτό είναι πολύ προσωρινό. Είναι ίσα – ίσα για να περάσει το 2014. Απλώς ένα τέτοιο ενδεχόμενο αναβάλει αυτό, το οποίο θέλει η ελληνική κυβέρνηση να αποφύγει και ορθώς, που είναι η σύναψη ενός τρίτου δανείου. Θα δούμε εάν θα μπορέσει να επιτευχθεί. Πάντως αυτή τη στιγμή που μιλάμε, πραγματικά είμαστε σε μια πάρα – πάρα πολύ δύσκολη στιγμή. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είναι κάθετη, θα δούμε εάν θα βρεθεί μια λύση συνολική, ή εάν θα είναι μια εμβαλωματική λύση που απλώς θα μας καλύψει, θα δώσει μια ανάσα ζωής για μερικούς μήνες και μετά θα μας βάλει πάλι μπροστά στο πρόγραμμα.
...Εγώ νομίζω ότι το βασικό είναι οι επερχόμενες ευρωεκλογές και αυτό επιτείνει το κλίμα της αμηχανίας. Επίσης η πολύ άσχημη συζήτηση για τον προϋπολογισμό που έγινε στην Ιρλανδία, που αναβάλει την αποχώρηση από το πρόγραμμα και συνεχίζει τη σκληρή λιτότητα και στη χώρα αυτή. Αλλά και οι δυναμικές που βλέπουμε σε όλες τις χώρες που είναι σε προγράμματα και στις χώρες συνολικά του νότου, δημιουργούν ένα κλίμα αβεβαιότητας και αμηχανίας γιατί σε μερικούς μήνες πάμε σε ευρωεκλογές και ουσιαστικά ποια θα είναι η Ευρώπη και το ευρωπαϊκό όραμα το οποίο πάμε να τους προτείνουμε;
Δηλαδή ποια είναι η Ευρώπη; Θα είναι η Ευρώπη των ανέργων, της λιτότητας, της σκληρής δημοσιονομικής πειθαρχίας, της έλλειψης ανάπτυξης; Άρα αυτό δημιουργεί μια μεγάλη δυσκολία σε όλες τις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Κάνει δύσκολη τη διαπραγμάτευση. Από την άλλη μπορεί να δώσει ένα παράθυρο ευκαιρίας σε χώρες όπως η Ελλάδα, να πετύχουμε μερικά πράγματα, ακριβώς γιατί κανείς σε αυτή τη φάση που βρισκόμαστε δεν έχει συμφέρον να τραβήξει τα πράγματα στα άκρα εκεί που δεν υπάρχει πια αντοχή κοινωνιών, που ήδη δοκιμάζονται πάρα – πάρα πολύ σκληρά και για αρκετά χρόνια τώρα».
http://www.eklogika.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου