Το 1% του ΑΕΠ για αντιμετώπιση της ακραίας φτώχιας ζητάει ο Κουβέλης στις Βρυξέλλες

Μεταβαίνει προσωπικά στις Βρυξέλλες ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ Φ. Κουβέλης με συγκεκριμένο αίτημα προς τον Επίτροπο: «Να διατεθεί το 1% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος για να εξαλειφθεί η ακραία φτώχεια. Η πιλοτική εφαρμογή μπορεί να γίνει μέσα στο 2013 και η γενική εφαρμογή να υλοποιηθεί από τον Ιανουάριο του 2014». Τα απολύτως στοιχειώδη αλλά αναγκαία για την αντιμετώπιση της ακραίας φτώχιας στην Ελλάδα, για τα οποία θα πρέπει να διατεθεί το 1% το ΑΕΠ, όπως προανέφερε, είναι:
«Η κοινωνική προστασία όμως δεν μπορεί να είναι επαρκής χωρίς την καθιέρωση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος. Αυτό πρέπει να λειτουργεί ως το τελευταίο δίχτυ για όσους απειλούνται από ακραία φτώχεια. Για μας αυτό είναι ένα μέτρο γενικής εφαρμογής. Εκτός από το χρηματικό
εισόδημα πρέπει να πλαισιωθεί από τη δυνατότητα πρόσβασης στην υγεία και την εκπαίδευση».

Αυτό το αίτημα παρουσίασε ο ίδιος ο Φ. Κουβέλης ως κεντρικός ομιλητής σε εκδήλωση με θέμα «Άμεση δράση για την κοινωνική προστασία». «Καμιά οικογένεια χωρίς ενήλικα απασχολούμενο ή ενταγμένο σε πρόγραμμα στήριξης της απασχόλησης», σημείωσε σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ.
Υποχρεωμένη να πετύχει η κυβέρνηση
«Η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να πετύχει και θα το κάνει» τόνισε ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ Φώτης Κουβέλης, αναπτύσσοντας ουσιαστικά τους λόγους για τους οποίους εμμένει να συμμετάσχει στην κυβέρνηση. Απαντώντας στους επικριτές της Ε.Ε ο κ. Κουβέλης σχολιάζει : «Εμείς γνωρίζουμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, παρά τις υπαρκτές αδυναμίες της, παρά την κυριαρχία συντηρητικών δυνάμεων και παρά τον ηγεμονικό ρόλο της συντηρητικής Γερμανίας, παραμένει το πιο ευνοϊκό πεδίο για τις δυνάμεις τις εργασίας, για τις λαϊκές τάξεις, για προοδευτικές κοινωνικές πολιτικές».
Αναφερόμενος στην υπάρχουσα κατάσταση, ο κ. Κουβέλης, σημείωσε:
« Το ελληνικό κοινωνικό κράτος και η προνοιακή πολιτική στη χώρα μας είχε – και έχει - πολλές παθογένειες. Παθογένειες που αποδυνάμωσαν το ίδιο το κοινωνικό κράτος, επιβάρυναν δυσανάλογα τους κρατικούς προϋπολογισμούς και εν τέλει δεν επέφεραν τα επιθυμητά αποτελέσματα. Τα χρόνια πριν από την κρίση, η κοινωνική δαπάνη ως ποσοστό του ΑΕΠ της χώρας ήταν ευθέως ανάλογη με αυτή των αναπτυγμένων κρατών της Ευρώπης. Τα αποτελέσματα όμως στη μείωση της φτώχειας ήταν πολύ μικρότερα. Για αυτό πιστεύουμε ότι η υπεράσπιση του κοινωνικού κράτους πρόνοιας πρέπει να αναγνωρίζει τις υπαρκτές παθογένειες και να προωθεί πολιτική εξορθολογισμού του.

Το κοινωνικό κράτος χρειάζεται πολιτική υποστήριξη. Υποστηρίζουμε το κοινωνικό κράτος σε επίπεδο πολιτικό, αντιμαχόμαστε ιδεολογίες και πολιτικές που προωθούν την ανάκαμψη σε βάρος του κοινωνικού κράτους ή αντιμετωπίζουν το κοινωνικό κράτος ως τροχοπέδη της ανάπτυξης. Πιστεύουμε βαθιά πως το κοινωνικό κράτος είναι παράγοντας της ανάπτυξης. Θέλουμε να το διατηρήσουμε, να το ενισχύσουμε και να το καταστήσουμε αποδοτικό και για αυτό είμαστε αποφασισμένοι να συμβάλουμε στην προσαρμογή του στις νέες συνθήκες και δεδομένα. Μια ευρεία αναδιάρθρωση και μεταρρύθμιση του συστήματος κοινωνικής πολιτικής είναι ο μόνος τρόπος επιτυχίας αυτού του στόχου».
Τρεις βασικές αρχές

... «Με τρεις βασικές αρχές οφείλει να γίνεται η οποιαδήποτε συζήτηση αλλά και στρατηγική για το κοινωνικό κράτος.

Η πρώτη αρχή είναι η χρηματοδότηση και ανάπτυξη του κοινωνικού κράτους στο έδαφος μιας δημοσιονομικής ισορροπίας και όχι από διαρκή ελλείμματα και δάνειους πόρους. Αυτή η βασική αρχή θωρακίζει το κοινωνικό κράτος από πιέσεις και ιδεοληπτικές προσεγγίσεις απαξίωσής του και το καθιστά βιώσιμο και σταθερό στο χρόνο.

Η δεύτερη αρχή είναι η στόχευση και η απόδοση προτεραιότητας στους πολίτες που πραγματικά έχουν ανάγκη και όχι σε ομάδες που μέσω της ισχύος τους προνομιακά επωφελούνταν από αυτό, μειώνοντας τις δυνατότητες για αντίστοιχες πρόνοιες στους πραγματικά έχοντες ανάγκη.

Η τρίτη αρχή είναι η ορθολογική διαχείριση των πόρων ώστε να εξαλειφθούν τα φαινόμενα παράνομου ατομικού προσπορισμού ή και ιδιοποίησης από συμφέροντα».
Μέτρα για την ανεργία

... «χρειάζεται να υπάρξουν έκτακτα και εκτεταμένα μέτρα, κυρίως για τις ομάδες υψηλού κινδύνου, όπως οι άνεργοι που ζουν σε νοικοκυριά στα οποία δεν υπάρχει ενήλικας εργαζόμενος, οι μακροχρόνια άνεργοι με παρωχημένες ειδικότητες, οι άνεργοι άνω των 55 ετών.

Σε περιόδους που δεν δημιουργούνται θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα πρέπει τα συστήματα υποστήριξης να διευρύνονται. Η πρόταση της Δημοκρατικής Αριστεράς περιλαμβάνει:

• Αναμόρφωση των Συστημάτων Επιδότησης Ανεργίας, με στόχο την αύξηση του χρόνου επιδότησης και διεύρυνση των ωφελούμενων.
• Υγειονομική περίθαλψη όλων των εγγεγραμμένων ανέργων, χωρίς προϋποθέσεις.
• Έκτακτες και εκτεταμένες δράσεις ένταξης των ανέργων σε προγράμματα «άμεσης δημιουργίας θέσεων απασχόλησης μέσω προγραμμάτων κοινωφελούς χαρακτήρα», εργασιακής τοποθέτησης και στοχευμένης κατάρτισης»...
  
  ... «Η χρηματοδότηση αυτού του πλαισίου μέτρων για την αντιμετώπιση της οξείας κοινωνικής κρίσης και της προστασίας των ομάδων υψηλού κινδύνου, μπορεί και πρέπει να γίνει:
• Με αναπροσανατολισμό των πόρων του ΕΣΠΑ που υλοποιείται και έχει 8,7 δις ευρώ αναξιοποίητα.
• Με ταχύτατη χρηματοδότηση δράσεων για τους νέους μέσα από την ευρωπαϊκή πρωτοβουλία για την απασχόληση των νέων.
• Με τη διεκδίκηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση υψηλότερων προκαταβολών στις αρχές του 2014 από τον Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο 2014-2020, που εμπεριέχει ως έναν από τους κύριους άξονες την καταπολέμηση της φτώχειας.
• Με τη δημιουργία ενός ταμείου κοινωνικής αλληλεγγύης που θα συγκεντρώνει πόρους που θα διατίθενται αποκλειστικά σε δράσεις κοινωνικής στήριξης. Το ταμείο αυτό θα συγκεντρώνει την εισφορά κοινωνικής αλληλεγγύης, την επιπλέον χρηματοδοτική συμβολή επιχειρήσεων και φυσικών προσώπων, την προσφορά εθελοντικής εργασίας και την προσφορά διαφόρων ειδών», αναφέρει στην εισήγησή του ο κ. Κουβέλης.
• eklogika