Η μνήμη του Κωστή Στεφανόπουλου ας είναι αιώνια

Του Γιώργου Φλωρίδη

Αρχές του 2001. Ήμουν στο Υπουργείο Αθλητισμού. Η σύγκρουση με τα κάθε λογής συμφέροντα είχε κορυφωθεί.
Κάποιοι "μεγαλοσχήμονες" Υπουργοί πηγαινοέρχονταν στο Μέγαρο Μαξίμου και ζητούσαν από τον Πρωθυπουργο Κώστα Σημίτη να με απομακρύνει από το Υπουργείο και κάποιοι, πιο θρασσείς, να με βγάλει από την Κυβέρνηση. Κατά την άποψή τους, η στάση μου διετάρασσε τις καλές σχέσεις της κυβέρνησης (εννοούσαν προφανώς τις δικές τους) με σημαντικούς επιχειρηματίες της χώρας!

Τότε δέχτηκα πρόσκληση από τον, αείμνηστο πια, Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο, για επίσημη ακρόαση στο Προεδρικό Μέγαρο. Υπέθεσα ότι ο Πρόεδρος θα ήθελε ενημέρωση για την προετοιμασία των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, που ήταν στο επίκεντρο της διεθνούς προσοχής. Πήγα με τους σχετικούς φακέλους. Δεν χρειάστηκαν. Μου είπε, με τον ευθύ και συνάμα ευγενικό τρόπο που τον διέκρινε:"κύριε Υπουργέ, όπως γνωρίζετε εκ της ιδιότητός μου ως Προέδρου της Δημοκρατίας, δεν δύναμαι να κάνω πολιτικές δηλώσεις. Σας κάλεσα για να δείξω ότι συμπαρίσταμαι στην προσπάθειά σας για την εξυγίανση του ποδοσφαίρου. Ελπίζω οι αρμόδιοι να λάβουν το μήνυμα
αυτής της πρωτοβουλίας μου".

Είχα μια μακρά συζήτηση μαζί του για πολλά. Ένας σοφός πολιτικός δάσκαλος.

Μαζί με τον Πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη και μέσω της αγαστής συνεργασίας τους, δίδαξαν πολλά. Κυρίως, όμως, δίδαξαν πολιτικό πολιτισμό.

Η μνήμη του Κωστή Στεφανόπουλου ας είναι αιώνια.

Γιώργος Φλωρίδης